Το πανεπιστήμιο, όπως και κάθε άλλη βαθμίδα του εκπαιδευτικού συστήματος, αποτελεί ιστορικό προϊόν της καπιταλιστικής εξέλιξης. Τόσο ως προς το τι διδάσκεται, όσο και ως προς το πώς διδάσκεται. Τα περιεχόμενα της εκπαίδευσης και οι μορφές της διαμορφώνονται ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής παραγωγής, φροντίζοντας πάντα να αναπαράγουν και να ενισχύουν τις εξουσιαστικές σχέσεις (καθηγητής – φοιτητής) και τις διαδικασίες πίεσης και αξιολόγησης (υπέρογκη ύλη, εξεταστικές).

Στην προσπάθεια μας να απαντήσουμε και να κατανοήσουμε τη σημερινή επίθεση που βιώνουμε, από το κεφάλαιο και το κράτος του, και να εμπλουτίσουμε τους αγώνες και τις αρνήσεις μας βλέπουμε χρήσιμη τη δημιουργία μιας ομάδας αυτομόρφωσης για το πανεπιστήμιο, το ρόλο του, την αναδιάρθρωση και τα κινήματα εντός του. Επιθυμούμε το ξεπέρασμα του ρόλου της αυθεντίας και των διαχωρισμών μεταξύ ειδικών και μη και τη συνάντηση μας σε συλλογικές διαδικασίες μελέτης μακριά από τη απομόνωση των δωματίων μας.

Η θεωρητική εμβάθυνση και ανάλυση δεν αποτελεί για εμάς ακαδημαϊσμό απλά ένα από τα πράγματα που θεωρούμε σημαντικά, σε συνδυασμό πάντα με την υπόλοιπη κίνηση μας, για την ενίσχυση της κριτικής μας απέναντι στο θεσμό του πανεπιστημίου και της γνώσης που παράγεται, την ανατροφοδότηση και οργάνωση των δικών μας αγώνων και αντιστάσεων, την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων μας και την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού.