ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ: Πρώτη φορά «Αριστερά»

Το παζάρι της «ελπίδας» έληξε επεισοδιακά με ακόμα ένα μνημόνιο και ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να κάνει οτιδήποτε παραπάνω από κάποιες κινήσεις τακτικής (αφαίρεση κάγκελων περιμετρικά της Βουλής, άνοιγμα της ΕΡΤ, επαναπρόσληψη καθαριστριών/ διοικητικών υπαλλήλων, άρση των διαγραφών “λιμνάζοντων” φοιτητών κα.), για να δικαιολογήσει άλλωστε και το «αριστερό» του προφίλ, που με τόση προσπάθεια κατάφερε να δημιουργήσει, ενώ αναπαρήγαγε τα τελευταία χρόνια την τακτική της αφομοίωσης κινηματικών κομματιών της κοινωνίας. Ταυτόχρονα δε για να διατηρήσει συμπαγές το κοινωνικό σώμα και να κατευνάσει τις κοινωνικές εκρήξεις υιοθέτησε το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας. Από την άλλη, η «φρέσκια» ακόμη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί την συνέχιση της πολιτικής απαξίωσης μέσα από την αναντίρρητη επιβολή του τρίτου και πλέον Μνημονίου, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την υποτίμηση μας. Μάλιστα, χαρακτηριστικό παράδειγμα της όξυνσης της ταξικής πάλης που θα ενταθεί και μέσα στο επόμενο διάστημα από πλευράς κράτους και κεφαλαίου είναι η ξαφνική δίωξη 14 διοικητικών υπαλλήλων που συμμετείχαν στις απεργίες ενάντια στην διαθεσιμότητα δύο χρόνια πριν. Η πρόφαση αυτής της δίωξης είναι ότι «ως υπαίτιοι του ότι με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη την απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους». Διαφαίνεται λοιπόν, η στρατηγική του κεφαλαίου για περαιτέρω απαξίωση των ζωών μας μέσα από την ποινικοποίηση των αγώνων.

Και μέσα στο πανεπιστήμιο όμως τα πράγματα ακολουθούν την ίδια τροπή. Το νομοσχέδιο Μπαλτά για την Παιδεία , το οποίο είχε ανακοινωθεί την περασμένη άνοιξη πήγε «περίπατο», μιας και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις για κάποιες από τις διατάξεις του (συμμετοχή των εργαζόμενων και των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές και στα όργανα διοίκησης των Σχολών και των Τμημάτων, κατάργηση διαγραφών φοιτητών και άλλων μέτρων του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου), ενώ η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να καθυστερήσει την διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερο(ίσως για να αλλάξει πλεύση λέμε εμείς). Όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση, όποιον χρωματισμό και να έχει η κρατική εξουσία, το πανεπιστήμιο θα εξακολουθεί να λειτουργεί ως θεσμός αναπαραγωγής, εκπαίδευσης και πειθάρχησης της εργασιακής μας δύναμης, διαχωρισμού χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας. Για αυτό το λόγο και η καταστολή θα αυξάνεται(βλέπε εκκενώσεις καταλήψεων, στεκιών) και η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου θα εξελίσσεται.

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η Ευρώπη ρίχνει δάκρυα για τους μετανάστες

Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι οι αρχηγοί των Ευρωπαϊκών κρατών ξαφνικά απέκτησαν ευαισθησία ώστε να ρίχνουν τόνους κροκοδείλιων δακρύων μπροστά στις οθόνες βλέποντας τα συνεχόμενα μεταναστευτικά ρεύματα να «εισβάλλουν» στις χώρες τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Άλλωστε κάποιοι από αυτούς ήταν πιο ειλικρινείς. Έκαναν όσο πιο ξεκάθαρη γινόταν την εχθρική τους στάση: χημικά, ξύλο και συλλήψεις περίμεναν τους μετανάστες στα σύνορα αρκετών χωρών. Από την άλλη, το ελληνικό κράτος παρακολούθησε όλο το καλοκαίρι «μουδιασμένα» το μεταναστευτικό ζήτημα, βάζοντας ως πρώτο και κύριο άξονα την οικονομική πολιτική και τις «γενναίες» διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη για το νέο Μνημόνιο. Το ντόπιο κεφάλαιο (μικρό και μεγάλο) ωστόσο συνειδητοποίησε από νωρίς τις μεταναστευτικές ροές ως μια επικερδή επιχείρηση και έκανε τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση (πχ. είναι άπειρες οι καταγγελίες για πώληση ειδών πρώτης ανάγκης έναντι υπέρογκων ποσών). Παράλληλα, η κοινωνία αντιμετώπισε το θέμα με μια σχετική σύγχυση, άλλοτε υιοθετώντας ρατσιστικές συμπεριφορές (βλέπε νησιά του Αιγαίου) και άλλοτε αντιμετωπίζοντας το θέμα των μεταναστών πιο συναισθηματικά (κάνοντας άλλωστε τον σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες). Δεν λείπουν βέβαια και οι εξαιρέσεις μερικών κομματιών που από την πρώτη στιγμή έδειξαν έμπρακτα αλληλεγγύη(συλλογή πρώτων ειδών, φιλοξενία, πορείες κλπ).

Εμείς από την πλευρά μας πιστεύουμε πως τα κροκοδείλια δάκρυα και τα χημικά είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Το κεφάλαιο και οι εκφραστές του θα διαχειρίζονται πάντα τους καταπιεσμένους και στην προκειμένη περίπτωση τους μετανάστες σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Έτσι, άλλες φορές θα αποτελούν απλά μάζες πλεονάζοντων ανθρώπων που θα πρέπει να εξαφανιστούν από τον χάρτη , είτε με την φυλάκισή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε με την φυσική εξόντωσή τους και άλλες φορές θα τους μεταχειρίζονται ως φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό για την ενίσχυση της κυριαρχίας τους. Για αυτό τον λόγο, μόλις οι ανάγκες για εύκολα εκμεταλλεύσιμο προσωπικό κορεστούν στο εσωτερικό της Ευρώπης, τα δάκρυα θα στερέψουν και οι μετανάστες θα γευθούν για ακόμη μία φορά το πρόσωπο της εξουσίας.

                                                                                                         ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Για εμάς, που δεν αναγνωρίζουμε εθνικά σύνορα και διαχωρισμούς, οι δύο πράξεις αυτού του έργου έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής, αυτής της εκμετάλλευσης των από τα κάτω, κύριο γνώρισμα της καπιταλιστικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Απέναντι σε όλα αυτά είναι χρέος μας να χτίσουμε τα απαραίτητα αναχώματα , προτάσσοντας την συλλογική πάλη για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων. Το είπαμε και θα το ξαναπούμε:

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

Το κείμενο σε pdf εδώ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ… σε δύο πράξεις

Την Δευτέρα 12/10, ημέρα διεξαγωγής της δίκης των 14 εργαζομένων στα πανεπιστήμια οι οποίοι διώκονται για την συμμετοχή τους στις απεργίες του 2013 ενάντια στις διαθεσιμότητες, κολλήθηκαν στράτσα στο εσωτερικό της σχολής μας καθώς και απέναντι από την Πρυτανεία του ΑΠΘ, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

Παρασκευή 15/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Εμπειρίες και προοπτικές απο τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, η απο κοινού οργάνωση των φοιτητών και εργαζομένων και ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις. Με αφορμή το βιβλίο ”Απο την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω”.Θα υπάρξει παρέμβαση απο συντρόφους που συμμετείχαν στην έκδοση ” Μία συνάντηση που δεν έγινε. Φοιτητικές καταλήψεις-απεργία δασκάλων 2006-2007”

Σάββατο 16/5:

Συναυλία* με τους Junkheart/τούρι μπέρι/σπειρα/ήρωας/Phonotribe

*συνδιοργανώνεται από το σύνολο των σχημάτων που συμμετέχουν στην οργάνωση του φεστιβάλ

 3 συζητήσεις για τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και ορισμένες κριτικές σημειώσεις για την προοπτική των ταξικών αγώνων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Η προηγούμενη πανεπιστημιακή περίοδος σημαδεύτηκε, κυρίως, από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και των προεκτάσεών της. «Χάνουν το εξάμηνο οι φοιτητές;», «πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται στο ίδρυμα;», «πόση είναι η οικονομική ζημιά των ερευνητικών προγραμμάτων;». Για όσους όμως επιλέγουν, ακόμα, να διαβάζουν την ιστορία μέσα από την πάλη των τάξεων οι προεκτάσεις ήταν διαφορετικές. «Κατάφερε να συνδεθεί ο αγώνας των διοικητικών με τους φοιτητές;», «τι όρια συνάντησαν οι αγωνιζόμενοι;», «αμφισβητήθηκε ο κυρίαρχος ρόλος του πανεπιστημίου στην καπιταλιστική κοινωνία;». Σε αυτές τις τελευταίες ερωτήσεις, αλλά και σε ζητήματα που τέθηκαν όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο του αγώνα, προσπάθησαν να απαντήσουν μια σειρά εκδηλώσεων και συζητήσεων που έλαβαν χώρα σε διάφορες πόλεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Εργαζόμενοι ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικομαθηματικού (ΦΜΣ) ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Σχολής Καλλιτεχνικών σπουδών (ΣΚΣ) ΤΕΙ Αθήνας
Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών

Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία: blog: unistrike.espivblogs.net | email: unistrike.espiv.net

Εκδήλωση συζήτηση για την απεργία των διοικητικών με μέλη από την απεργιακή επιτροπή του ΕΚΠΑ, Πάτρα,  Σάββατο 17/5 στις 16:00 στο πανεπιστήμιο, στο κτίριο Σ3 της αρχιτεκτονικής.

αυτόνομο σχήμα πολιτικών μηχανικών, αυτόνομο σχήμα ηλεκτρολόγων & σύντροφοι/-ισσες από ΑΘήνα και Θεσσαλονίκη

Ευχαριστούμε τον κόσμο (100 και πλέον άτομα) που παρεβρέθηκε στην εκδήλωση για την απεργία των διοικητικών και συμμετείχε στην συζήτηση που ακολούθησε, που διοργάνωναν τα Αυτόνομα Σχήματα: Πολιτικών Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων, Χημικών Μηχανικών, Νομικής, Αγγλικού, Φιλολογίας, Μαθηματικού, Βιολογικού – Φαρμακευτικής και Γεωπονίας.

Ευχαριστούμε τους διοικητικούς υπαλλήλους του ΑΠΘ και τα μέλη της απεργιακής επιτροπής ΕΚΠΑ, που αποδέχτηκαν το κάλεσμα και εισηγήθηκαν στην εκδήλωση.

Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών με διοικητικούς του ΑΠΘ και μέλη της απεργιακής επιτροπής ΕΚΠΑ.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ

Με διοικητικούς του ΑΠΘ και μέλη της απεργιακής επιτροπής ΕΚΠΑ

Παρασκευή 28/3 | 19.00 | Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών αιθ. 542

Ένας από τους μεγαλύτερους απεργιακούς αγώνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτός των διοικητικών υπαλλήλων, έλαβε χώρα το προηγούμενο διάστημα και προσπάθησε να μπλοκάρει τις διαθεσιμότητες 1349 εργαζομένων σε 8 πανεπιστήμια. Η διάρκεια, η αγωνιστική διάθεση και οι δράσεις των απεργών διαφοροποιούνταν από ίδρυμα σε ίδρυμα επηρεάζοντας και τη συμμετοχή και τη στήριξη του αγώνα από τους φοιτητές. Ο απολογισμός και η (αυτό)κριτική των μορφών και των περιεχομένων της απεργίας από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους είναι κομβικής σημασίας τόσο για την κυκλοφορία των σκεπτικών και των πρακτικών όσο και για τη συνέχιση των αγώνων μας με ευνοϊκότερους όρους εντός και εκτός πανεπιστημίου.

Η λήξη του απεργιακού αγώνα δεν έχει συνδυαστεί μέχρι στιγμής με κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα από την πλευρά της κυβέρνησης πέρα από κάποιες διαβεβαιώσεις για την επαναπρόσληψη ενός αριθμού εργαζομένων. Η σημασία όμως της απεργίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από την εκπλήρωση ή όχι των αιτημάτων της αλλά και από τα ζητήματα που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της και αποτελούν κεντρικά σημεία για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα της κρίσης, όπως:

• Η μορφή, τα περιεχόμενα, οι αντιφάσεις και τα όρια του αγώνα, ο ρόλος του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και ο εγκλωβισμός του αγώνα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας.
• Οι μορφές αυτό-οργάνωσης των εργαζομένων μέσα και ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τα όρια τους.
• Η στάση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» (φοιτητών, μελών ΔΕΠ) και τα υποτιθέμενα κοινά συμφέροντα.
• Οι αδυναμίες σύνδεσης του αγώνα με αυτόν των φοιτητών, εργαζομένων σε άλλους πληττόμενους κλάδους.

Από την πλευρά μας, επιλέγουμε να μην βλέπουμε το πανεπιστήμιο ως έναν ιερό χώρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά ως ένα ακόμη πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, στη δομή του οποίου εγγράφονται η σύγκρουση αντιτιθεμένων ταξικών συμφερόντων. Στεκόμαστε, έτσι, δίπλα στον αγώνα των διοικητικών, αναγνωρίζοντας τα κοινά μας συμφέροντα και τις μελλοντικές μας δυνατότητες μέσα από τη θέση που παίρνουμε εντός των αγώνων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναζητούμε εκείνα τα περιεχόμενα και αιτήματα που ενισχύουν τις προσπάθειες σύνδεσης τους. Η άμεση ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ φοιτητών και εργαζομένων και η ανάπτυξη των μεταξύ μας σχέσεων καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη για το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής, και όχι μόνο, αναδιάρθρωσης, το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης και των διαιρέσεων και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και του ταξικού περιεχομένου.  Καλούμε, λοιπόν, σε εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 28/3 στις 19.00 στο Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αίθουσα 542.

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών | Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων | Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών – Από Κοινού | Αυτόνομη Παρέμβαση Νομικής – Απόδραση | Αυτόνομο Σχήμα Αγγλικού | Αυτόνομο Σχήμα Φιλολογίας | Αυτόνομο Σχήμα Μαθηματικού | Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού – Φαρμακευτικής | Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας

Το κάλεσμα σε pdf: Κάλεσμα σε εκδήλωση-συζήτηση για την απεργία των διοικητικών

Η αφίσα σε pdf: Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών