Tag Archives: κόστος φοίτησης

Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές, ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

ΜΜΜ_aspm3_blog

Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές,

Συνεπιβάτες στις λεωφορειακές γραμμές, σύντροφοι στην αναμονή στη στάση:

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί πρέπει να πληρώνουμε εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Μας λένε ότι αποτελούν μια δημόσια επιχείρηση, η οποία προκειμένου να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της και να πληρώνει τους εργαζόμενους πρέπει να έχει κάποια έσοδα. Μήπως μας περνάνε για ηλίθιους;

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δε δημιουργήθηκαν για να ικανοποιήσουν την ανθρώπινη ανάγκη για μετακίνηση αλλά τις ανάγκες των αφεντικών και της καπιταλιστικής παραγωγής. Οι καθημερινές διαδρομές τους προορίζονται για τη μετακίνηση της εργατικής μας δύναμης, στο εργοστάσιο και τους χώρους εργασίας, στο σχολείο και το πανεπιστήμιο, στα μπαρ και τα κέντρα διασκέδασης. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούν την οργανωμένη μετακίνηση της εργασίας μας στην πόλη, μέσω της οποίας τα διάφορα αφεντικά επωφελούνται, βγάζουν φράγκα και θέλουν από πάνω να την πληρώνουμε εμείς. Σε τελική ανάλυση, από πού κι ως πού προκύπτει ότι πρέπει εμείς να πληρώνουμε για παροχές του κοινωνικού κράτους; Πόσες ακόμα από τις κατακτήσεις της τάξης μας πρέπει να χαρίσουμε στο κράτος και τους λακέδες του; Ήδη ο μισθός μας, για όσους δουλεύουν ακόμα, δεν φτάνει ούτε για το μήνα, πόσο μάλλον για να πληρώνουμε τα κάθε λογής χαράτσια τους (ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ). Στα «δημόσια» νοσοκομεία πληρώνουμε είσοδο, στα «δημόσια» πανεπιστήμια το κόστος φοίτησης μετακυλίεται όλο και περισσότερο σε εμάς. Και τώρα πρέπει να ανεχτούμε και την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου των λεωφορείων.

Σε αντίθεση με την αύξηση του εισιτηρίου, οι ήδη μειωμένοι λόγω περικοπών, μισθοί των εργαζομένων μειώνονται ακόμα περισσότερο και οι υπηρεσίες που παρέχουν συνεχίζουν να χειροτερεύουν. Τα δρομολόγια έχουν αραιώσει δραματικά και τώρα πια καταργούνται και όσα ξεκινούσαν μετά τις 00:00. Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου αν το κράτος θέλει να μειώσει τις κρατικές επιχορηγήσεις του και ο ΟΑΣΘ να αυξήσει τα έσοδα του για να εξασφαλίσει την «βιωσιμότητα» του, δεν θα βάλουμε εμείς πλάτη για να σωθούν οι καπιταλιστές. Μην ξεχνάμε ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι και αυτά προϊόντα της δικής μας εργασίας. Αρνούμαστε να πληρώσουμε εισιτήριο, αρνούμαστε να πληρώσουμε για αυτά που μας ανήκουν.

ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

Δεν μας τρομοκρατούν οι καταγγελίες για «λαθρεπιβίβαση», ούτε οι security και οι ελεγκτές που πληρώνονται με ποσοστά ανά κλήση και δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο, ειδικά όταν πρόκειται για μετανάστες, στο να κόβουν πρόστιμα και να καλούν τους μπάτσους. Δεν ξεχνάμε το θάνατο του Θανάση Καναούτη, πέρυσι τον Αύγουστο στο Περιστέρι, μετά από «διαπληκτισμό» με ελεγκτή επειδή δεν είχε εισιτήριο. Δεν ψαρώνουμε από τους νομοταγείς μικροαστούς που θέλουν να κάνουν θυσίες για τη χώρα, αν θέλουν ας πληρώσουν αυτοί το εισιτήριο μας.

Εμείς συνεχίζουμε το βιολί μας, δεν κόβουμε εισιτήριο ή ανταλλάσουμε τα ήδη επικυρωμένα. Χρησιμοποιούμε τα νομοθετικά μέσα εναντίον τους, δεν δίνουμε τα στοιχεία μας σε ελεγκτές και security παρά μόνο αν είναι παρών αστυνομικός, δεν τους ακολουθούμε και κατεβαίνουμε στην επόμενη στάση, η παράνομη παρακράτηση (άρθρο 325 του Ποινικού Κώδικα) διώκεται αυτεπάγγελτα. Δείχνουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας και δεν αφήνουμε κανέναν στα χέρια των μπάτσων και των ελεγκτών. Τσαμπουκαλευόμαστε μαζί τους και τους παρεμποδίζουμε κατά τη διάρκεια της άθλιας δουλειάς τους, στεκόμαστε δίπλα στους μετανάστες κόντρα στις ρατσιστικές ρητορείες, μπλοκάρουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα. Αναγνωρίζουμε, στα πρόσωπα των συνεπιβατών μας, συντρόφους στις καθημερινές διαδρομές, συλλογικοποιούμε τις αρνήσεις και τις αντιστάσεις μας. Μετατρέπουμε τα λεωφορεία σε ένα ακόμη πεδίο αγώνα, επικοινωνίας και δράσης ενάντια σε όσους μας κλέβουν τη ζωή και κερδοσκοπούν εις βάρος μας.
       

       ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

       ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ

Το κείμενο σε pdf εδώ: Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές, ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

Ανταπόκριση από την πορεία ενάντια στον έλεγχο και τους αποκλεισμούς στη λέσχη

Φωτογραφίες από την πορεία ενάντια στον έλεγχο και τους αποκλεισμούς στη λέσχη που πραγματοποιήθηκε την τρίτη 8/4 στους χώρους της πανεπιστημιούπολης και κατέληξε στη λέσχη.

 

20140408_124046 20140408_132923 20140408_135740

Δε δείχνουμε πάσο – Δείχνουμε αλληλεγγύη

Αφίσα με αφορμή τη λέσχη και τον έλεγχο στην είσοδο:

lesxh

Η  λέσχη, οι εστίες, οι φθηνότερες μετακινήσεις, οι φοιτητικές παροχές γενικότερα αποτέλεσαν αντικείμενο διεκδικήσεων που προηγούμενοι κύκλοι αγώνα κατάφεραν να κερδίσουν και να καθιερώσουν. Στην τωρινή φάση της κρίσης, το πανεπιστήμιο δεν είναι πλέον παραγωγικό για τις ανάγκες του κεφαλαίου και καλείται να αναδιαρθρωθεί. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της λέσχης δεν θα μπορούσε να μείνει στο απυρόβλητο, εντείνοντας τις διαδικασίες ελέγχου και αποκλεισμού (επίδειξη κάρτα σίτισης/πάσο) στην είσοδο. Την άρνηση εισόδου συναντούν κομμάτια της τάξης μας, μετανάστες, άνεργες, άστεγοι, φοιτήτριες άνω του ορίου φοίτησης (ν+2) και διαφορετικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Για εμάς η λειτουργία της λέσχης και όχι μόνο δεν είναι φοιτητική αλλά κοινωνική. Επιλέγουμε να σαμποτάρουμε τους αποκλεισμούς και κάθε προσπάθεια αναβάθμισης του ελέγχου, καθιστώντας τη λέσχη πεδίο προσβάσιμο σε όλους και όλες. Σε μια περίοδο βίαιης καπιταλιστικής κρίσης και όξυνσης της εκμετάλλευσης μας, αρνούμαστε να πληρώσουμε από τη τσέπη μας για παροχές οι οποίες κερδήθηκαν μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις και αγώνες. Δεν αντιλαμβανόμαστε τον αγώνα για τη δωρεάν σίτιση ως μια μορφή φιλανθρωπίας των από τα πάνω σε όλους εμάς τους από τα κάτω αλλά ως προάσπιση των ταξικών μας συμφερόντων και τη συλλογική μας ανατίμηση στους χώρους που καθημερινά κινούμαστε. Μέσα από το ξεπέρασμα των διαχωρισμών και τους κοινούς αγώνες εργαζομένων, φοιτητών, αποκλεισμένων μπορούμε να αντισταθούμε στην μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής στις πλάτες μας.

 

Ενάντια στον έλεγχο και τους διαχωρισμούς

Να υπερασπιστούμε τα ταξικά μας συμφέροντα με τους αποκλεισμένους/ες

 

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών | Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων | Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών – Από Κοινού | Αυτόνομη Παρέμβαση Νομικής – Απόδραση | Αυτόνομο Σχήμα Αγγλικού | Αυτόνομο Σχήμα Ψυχολογίας | Αυτόνομο Σχήμα Μαθηματικού | Αυτόνομα Σχήματα Βιολογικού – Φαρμακευτικής | Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας | Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού | Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού Αρχαιολογικού | Αυτόνομο Αντιφασιστικό Σχήμα ΤΕΦΑΑ | Συνέλευση για το Κόστος Φοίτησης – ΣγΚΦ

Η αφίσα σε pdf εδώ: Δε δείχνουμε πάσο – Δείχνουμε αλληλεγγύη

Δεν διαπραγματευόμαστε τις βασικές μας ανάγκες – Δεν πληρώνουμε το κόστος φοίτησής μας

Δεν διαπραγματευόμαστε τις βασικές μας ανάγκες

Δεν πληρώνουμε το κόστος φοίτησής μας

Η αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου που επιτελείται όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως η ψήφιση και εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου το 2011 δεν θα μπορούσε να μην βάλει στο στόχαστρο τη δωρεάν φοιτητική μέριμνα (λέσχη, εστίες, φθηνότερες μετακινήσεις, συγγράμματα και σημειώσεις, είδη εργαστηρίων) που προηγούμενοι κύκλοι φοιτητικών αγώνων κατάφεραν να κερδίσουν και να καθιερώσουν. Η λέσχη δεν θα μπορούσε να μείνει έξω απ’ όλο αυτό. Οι συνεχείς ανακοινώσεις για την έκδοση κάρτα σίτισης, οι διαδικασίες ελέγχου στην είσοδο (επίδειξη κάρτας σίτισης ή πάσο) και η επιβολή ενός αντίτιμου στο μέλλον (όπως ήδη συμβαίνει με τη λέσχη του ΠΑ.ΜΑΚ και άλλων ιδρυμάτων)  στοχεύουν στην περαιτέρω μείωση της φοιτητικής μέριμνας και τη μετακύλιση του κόστους φοίτησης σε εμάς τους ίδιους.

Για εμάς η λειτουργία της λέσχης είναι κοινωνική και όχι αποκλειστικά φοιτητική. Το αντίτιμο, η επίδειξη πάσο, η κάρτα σίτισης έχουν στόχο να αποκλείσουν, τόσο φοιτητές (μεγαλύτεροι από ν+2 έτη, φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, φοιτητές που δεν “πληρούν” τα κριτήρια), όσο και άλλα κομμάτια της τάξης μας όπως μετανάστες, ανέργους και εργαζόμενους που χρειάζονται τη λέσχη όσο και εμείς. Η επιβολή διαχωρισμών στην σίτιση και η μείωση του αριθμού των δικαιούχων στερεί μαζικά διάφορες κοινωνικές ομάδες από την πρωταρχική ανάγκη της σίτισης. Παράλληλα, σε ένα ήδη επισφαλές περιβάλλον ελαστικής εργασίας, ελλοχεύει ο κίνδυνος απολύσεων των εργαζομένων της λέσχης.

Ο αγώνας μας ενάντια στις περικοπές της φοιτητικής μέριμνας και την αύξηση του κόστους φοίτησης δεν είναι αγώνας για την υπεράσπιση του προϋπάρχοντος κρατικού-καπιταλιστικού πανεπιστημίου, αλλά αγώνας για την προάσπιση των συμφερόντων μας και την καλύτερη διαβίωση μας στους χώρους που καθημερινά κινούμαστε. Σε μια περίοδο βίαιης καπιταλιστικής κρίσης και όξυνσης της εκμετάλλευσης μας, αρνούμαστε να πληρώσουμε από τη τσέπη μας για παροχές οι οποίες κερδήθηκαν μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις και αγώνες. Αγώνες που δεν είχαν στόχο το προσωπικό μας βόλεμα αλλά τη συλλογική μας ανατίμηση και την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού. Μόνο μέσα από το ξεπέρασμα των διαχωρισμών και τους κοινούς αγώνες εργαζομένων και φοιτητών μπορούμε να αντισταθούμε όχι μόνο στην αύξηση τους κόστους φοίτησης αλλά γενικά στη μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της εργατικής μας δύναμης στις πλάτες μας.

 

 

Άρνηση στην επίδειξη κάρτας σίτισης-πάσο

Το κείμενο σε pdf εδώ: Δεν διαπραγματευόμαστε τις βασικές μας ανάγκες – Δεν πληρώνουμε το κόστος φοίτησής μας