Tag Archives: Πανεπιστήμιο

Δράση αλληλεγγύης στους διοικητικούς υπαλλήλους που διώκονται για την απεργία τους

Την Δευτέρα 12/10, ημέρα διεξαγωγής της δίκης των 14 εργαζομένων στα πανεπιστήμια οι οποίοι διώκονται για την συμμετοχή τους στις απεργίες του 2013 ενάντια στις διαθεσιμότητες, κολλήθηκαν στράτσα στο εσωτερικό της σχολής μας καθώς και απέναντι από την Πρυτανεία του ΑΠΘ, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

DSC_0663 13-10-15_1655

Διήμερο εκδηλώσεων από την Αυτόνομη Συνέλευση Μεταβατικού στα Ιωάννινα | 13-14/3/2015

Στις 13 και 14 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα, με πρωτοβουλία της Αυτόνομης Συνέλευσης Μεταβατικού και συμμετοχή αυτόνομων και ελευθεριακών σχημάτων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και του Αυτόνομου Σχήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ, εκδήλωση – συζήτηση με θέμα “Τρόποι Παρέμβασης των αναρχικών/αντιεξουσιαστικών/αυτόνομων στο πανεπιστήμιο”.

11006391_928760913822844_7336981234529629448_n

Η εκδήλωση ηχογραφήθηκε από το Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων:

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/717-20140313-metavatiko.html

 

Από την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω

 3 συζητήσεις για τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και ορισμένες κριτικές σημειώσεις για την προοπτική των ταξικών αγώνων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Eksofullo apergia teliko 12.1.2015.indd

Eksofullo apergia teliko 12.1.2015.indd

Η προηγούμενη πανεπιστημιακή περίοδος σημαδεύτηκε, κυρίως, από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και των προεκτάσεών της. «Χάνουν το εξάμηνο οι φοιτητές;», «πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται στο ίδρυμα;», «πόση είναι η οικονομική ζημιά των ερευνητικών προγραμμάτων;». Για όσους όμως επιλέγουν, ακόμα, να διαβάζουν την ιστορία μέσα από την πάλη των τάξεων οι προεκτάσεις ήταν διαφορετικές. «Κατάφερε να συνδεθεί ο αγώνας των διοικητικών με τους φοιτητές;», «τι όρια συνάντησαν οι αγωνιζόμενοι;», «αμφισβητήθηκε ο κυρίαρχος ρόλος του πανεπιστημίου στην καπιταλιστική κοινωνία;». Σε αυτές τις τελευταίες ερωτήσεις, αλλά και σε ζητήματα που τέθηκαν όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο του αγώνα, προσπάθησαν να απαντήσουν μια σειρά εκδηλώσεων και συζητήσεων που έλαβαν χώρα σε διάφορες πόλεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Εργαζόμενοι ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικομαθηματικού (ΦΜΣ) ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Σχολής Καλλιτεχνικών σπουδών (ΣΚΣ) ΤΕΙ Αθήνας
Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών

Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία: blog: unistrike.espivblogs.net | email: unistrike.espiv.net

Για την καταστολή που έγινε συνήθεια..

58cfc5ca7ae107ee83bc81bcebfb69bb

Τον τελευταίο καιρό, βιώνουμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση εντός και εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μέσα σε διάστημα μόλις 2 μηνών, γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της καταστολής από μεριά κράτους και κεφαλαίου. Στις 5/11 οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, μετά από καταγγελία της ΕΕΤΤ (Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων), ξήλωσαν και κατέσχεσαν τον πομπό του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM, ξεκαθαρίζοντας τη στάση τους: να μην επιστραφεί ο εξοπλισμός, χωρίς ονομαστική στοχοποίηση. Μία εβδομάδα μετά, στις 12/11, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ διέταξε lock-out, καλώντας διμοιρίες ΜΑΤ στις εισόδους του κτηρίου της πρυτανείας και της νομικής σχολής, ώστε να παρεμποδίσει την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου της νομικής για κατάληψη της σχολής την Παρασκευή. Την επόμενη μέρα, φοιτητές μαζεύτηκαν έξω από τη νομική σχολή και δέχτηκαν κατευθείαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, η οποία προκάλεσε και δύο βαρύτατους τραυματισμούς φοιτητών. Αντανακλαστικά καλέστηκε πορεία για το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία γνώρισε ακόμα πιο βίαιη καταστολή στο Πολυτεχνείο.

Γεγονότα όπως αυτά δεν πρέπει να τα βλέπουμε μεμονωμένα καθώς εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου. Οι συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί και προσπαθούν να εφαρμοστούν τα τελευταία τριάντα χρόνια, στοχεύουν στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την μετατροπή του πανεπιστημίου σ’ ένα χώρο μετάδοσης στείρας γνώσης, αφιλόξενο προς κάθε πολιτική διαδικασία και δομή, σύμφωνα με τα πρότυπα των πανεπιστημίων του εξωτερικού. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσονται τα κλειδώματα αιθουσών, το κατέβασμα αφισών, οι «άσπροι» τοίχοι, το σφράγισμα πολιτικών στεκιών εντός των πανεπιστημίων. Από την άλλη βλέπουμε το κόστος φοίτησής μας να μετακυλίεται στις πλάτες μας (λέσχη, συγγράμματα, μεταφορές) και να εντατικοποιούνται οι σπουδές μας (ν+2, διαγραφές) με σκοπό την μετατροπή μας σε υποτιμημένους, ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους σύμφωνα δηλαδή με τις προσταγές των αφεντικών. Γίνεται πλέον ξεκάθαρη η προσπάθεια φίμωσης από πλευράς πανεπιστημιακών αρχών, κάθε ελεύθερου και αντικαθεστωτικού λόγου (98FM στην Αθήνα, 105FM στην Μυτιλήνη, Radio-Revolt και 1431AM στη Θεσσαλονίκη). Τελευταία δείγματα αυτής της πολιτικής, αποτελούν οι αποκλεισμοί των φοιτητών από τις συγκλήτους και η παρεμπόδιση των γενικών συνελεύσεων των συλλόγων υπό την απειλή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια (ΠΑ.ΜΑΚ).

Εμείς από την μεριά μας, δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η καταστολή θα σταματήσει στα πρόσφατα αυτά γεγονότα, ήδη ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης, με ανακοίνωσή του προανήγγειλε την κατάργηση των γενικών συνελεύσεων και την αντικατάσταση τους με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα. Μοναδικό εμπόδιο μπορούμε να σταθούμε όλοι εμείς που επιλέγουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο, να συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας, να τους συνδέουμε με άλλους, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Υπερασπιζόμαστε τους χώρους και τις δομές του ανταγωνιστικού κινήματος κόντρα στο δόγμα «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» που τείνει να απλωθεί παντού.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΣΕ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Το κείμενο σε pdf εδώ: Για την καταστολή που έγινε συνήθεια..

Στο πανεπιστήμιο της ΑΣΟΕΕ διεξάγεται ένας πόλεμος..

aspm_afisa_asoee_blog

Στις 8/4 η αστυνομία επιτίθεται άλλη μια φορά στην ΑΣΟΕΕ με αποτέλεσμα 13 συλλήψεις (1 φοιτητής ελληνικής καταγωγής και 12 μετανάστες). Οι 10 από τους συλληφθέντες μετανάστες συνεχίζουν να κρατούνται σε αστυνομικά τμήματα και κέντρα κράτησης. Η αστυνομία χρησιμοποιώντας μια σειρά από ρατσιστικούς νόμους τους χαρακτηρίζει ως κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια και αποφασίζει την κράτηση τους άσχετα από το αν έχουν ή όχι χαρτιά. Η δίκη τους έχει οριστεί την τετάρτη 25/6.

Το παραπάνω περιστατικό αποτελεί ένα στιγμιότυπο από τον πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά στους δρόμους και στις πλατείες των γειτονιών μας, στις σχολές μας και στους χώρους εργασίας μας. Έναν πόλεμο που έχει κηρύξει το κεφάλαιο και το κράτος του στην εργατική τάξη και στο πιο υποτιμημένο κομμάτι της, τους μετανάστες εργάτες. Η διαχείριση του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού αποτελεί κεντρικό σημείο της πολιτικής του κεφαλαίου, που άλλοτε προσπαθεί να το καταστρέψει (Μανωλάδα, Φαρμακονήσι) και άλλοτε να απαξιώσει περαιτέρω την εργατική του δύναμη και αξιοπρέπεια στοιβάζοντάς το σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι την επαναχρησιμοποίηση του.

Σε αυτή την κατάσταση συντέλεσε και η άριστη συνεργασία της αστυνομίας με τις πρυτανικές αρχές-μιας και το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβη στο προαύλιο χώρο της ΑΣΟΕΕ. Η αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου και ειδικά μετά την ψήφιση του νόμου της Διαμαντοπούλου προωθεί ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο αποκλειστικά για την μετάδοση της γνώσης σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, περιορίζοντας οποιαδήποτε προσπάθεια συλλογικής πολιτικοποίησης και εναντίωσης στην καπιταλιστική νομιμότητα. Οι μετανάστες όμως δεν μένουν άπραγοι, οργανώνονται οριζόντια, αντιμετωπίζουν συλλογικά μαζί με αλληλέγγυους, φοιτητές και μη, τις επιθέσεις και αγωνίζονται για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια τους. Η «συνέλευση μεταναστών & αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ» που υπάρχει εδώ και 3 χρόνια αποτελεί ένα απτό παράδειγμα κοινού αγώνα ντόπιων και μεταναστών για την προώθηση των ταξικών τους συμφερόντων και την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.

Ενάντια στις αστυνομικές επιθέσεις, τα ρατσιστικά πογκρόμ, τις πολεοδομικές περιφράξεις, τη μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης στις πλάτες μας επιλέγουμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας μαζί με τους μετανάστες και τα υπόλοιπα κομμάτια της τάξης μας οξύνοντας τον ταξικό ανταγωνισμό μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο.

 

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες μετανάστες της ΑΣΟΕΕ

που δικάζονται στις 25/6

Το κείμενο σε pdf εδώ: Στο πανεπιστήμιο της ΑΣΟΕΕ διεξάγεται ένας πόλεμος..

Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών

skouro-magenda_afisa_dioikhtikoi_teliko

Εκδήλωση συζήτηση για την απεργία των διοικητικών με μέλη από την απεργιακή επιτροπή του ΕΚΠΑ, Πάτρα,  Σάββατο 17/5 στις 16:00 στο πανεπιστήμιο, στο κτίριο Σ3 της αρχιτεκτονικής.

 

αυτόνομο σχήμα πολιτικών μηχανικών, αυτόνομο σχήμα ηλεκτρολόγων & σύντροφοι/-ισσες από ΑΘήνα και Θεσσαλονίκη

Εκδήλωση: Ταξικοί αγώνες στα πανεπιστήμια: η περίπτωση της φοιτητικής λέσχης του ΑΠΘ

 

mais-14

Ταξικοί αγώνες στα Πανεπιστήμια: η περίπτωση της φοιτητικής λέσχης του ΑΠΘ

Εκδήλωση με συντρόφους και συντρόφισσες από το αυτόνομο σχήμα πολιτικών μηχανικών στο Στέκι Άνω Πόλης.

Εισήγηση εδώ: Ταξικοί αγώνες στα Πανεπιστήμια: η περίπτωση της φοιτητικής λέσχης του ΑΠΘ

Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών

Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών με διοικητικούς του ΑΠΘ και μέλη της απεργιακής επιτροπής ΕΚΠΑ.

αφισα_διοικ_τελικη_blog

 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ

Με διοικητικούς του ΑΠΘ και μέλη της απεργιακής επιτροπής ΕΚΠΑ

Παρασκευή 28/3 | 19.00 | Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών αιθ. 542

 

Ένας από τους μεγαλύτερους απεργιακούς αγώνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτός των διοικητικών υπαλλήλων, έλαβε χώρα το προηγούμενο διάστημα και προσπάθησε να μπλοκάρει τις διαθεσιμότητες 1349 εργαζομένων σε 8 πανεπιστήμια. Η διάρκεια, η αγωνιστική διάθεση και οι δράσεις των απεργών διαφοροποιούνταν από ίδρυμα σε ίδρυμα επηρεάζοντας και τη συμμετοχή και τη στήριξη του αγώνα από τους φοιτητές. Ο απολογισμός και η (αυτό)κριτική των μορφών και των περιεχομένων της απεργίας από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους είναι κομβικής σημασίας τόσο για την κυκλοφορία των σκεπτικών και των πρακτικών όσο και για τη συνέχιση των αγώνων μας με ευνοϊκότερους όρους εντός και εκτός πανεπιστημίου.

Η λήξη του απεργιακού αγώνα δεν έχει συνδυαστεί μέχρι στιγμής με κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα από την πλευρά της κυβέρνησης πέρα από κάποιες διαβεβαιώσεις για την επαναπρόσληψη ενός αριθμού εργαζομένων. Η σημασία όμως της απεργίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από την εκπλήρωση ή όχι των αιτημάτων της αλλά και από τα ζητήματα που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της και αποτελούν κεντρικά σημεία για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα της κρίσης, όπως:

 

  • Η μορφή, τα περιεχόμενα, οι αντιφάσεις και τα όρια του αγώνα, ο ρόλος του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και ο εγκλωβισμός του αγώνα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας.
  • Οι μορφές αυτό-οργάνωσης των εργαζομένων μέσα και ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τα όρια τους.
  • Η στάση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» (φοιτητών, μελών ΔΕΠ) και τα υποτιθέμενα κοινά συμφέροντα.
  • Οι αδυναμίες σύνδεσης του αγώνα με αυτόν των φοιτητών, εργαζομένων σε άλλους πληττόμενους κλάδους.

 

Από την πλευρά μας, επιλέγουμε να μην βλέπουμε το πανεπιστήμιο ως έναν ιερό χώρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά ως ένα ακόμη πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, στη δομή του οποίου εγγράφονται η σύγκρουση αντιτιθεμένων ταξικών συμφερόντων. Στεκόμαστε, έτσι, δίπλα στον αγώνα των διοικητικών, αναγνωρίζοντας τα κοινά μας συμφέροντα και τις μελλοντικές μας δυνατότητες μέσα από τη θέση που παίρνουμε εντός των αγώνων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναζητούμε εκείνα τα περιεχόμενα και αιτήματα που ενισχύουν τις προσπάθειες σύνδεσης τους. Η άμεση ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ φοιτητών και εργαζομένων και η ανάπτυξη των μεταξύ μας σχέσεων καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη για το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής, και όχι μόνο, αναδιάρθρωσης, το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης και των διαιρέσεων και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και του ταξικού περιεχομένου.  Καλούμε, λοιπόν, σε εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 28/3 στις 19.00 στο Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αίθουσα 542.

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών | Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων | Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών – Από Κοινού | Αυτόνομη Παρέμβαση Νομικής – Απόδραση | Αυτόνομο Σχήμα Αγγλικού | Αυτόνομο Σχήμα Φιλολογίας | Αυτόνομο Σχήμα Μαθηματικού | Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού – Φαρμακευτικής | Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας

Το κάλεσμα σε pdf: Κάλεσμα σε εκδήλωση-συζήτηση για την απεργία των διοικητικών

Η αφίσα σε pdf: Εκδήλωση-Συζήτηση για την απεργία των διοικητικών

Κάλεσμα για τη δημιουργία ομάδας αυτομόρφωση για το Πανεπιστήμιο και τα κινήματα εντός του

Το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί ιστορικό προϊόν της καπιταλιστικής εξέλιξης, τόσο ως προς το τι διδάσκεται, όσο και ως προς το πώς διδάσκεται. Tόσο ως προς το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, όσο και ως προς τις μορφές της. Το πανεπιστήμιο, όπως και κάθε άλλη βαθμίδα, διαμορφώθηκε σε ευθεία αναλογία με τις “γνωσιολογικές”, ιδεολογικές και πειθαρχικές ανάγκες τόσο της οργάνωσης της εργασίας όσο και της οργάνωσης της κοινωνικής ζωής γενικά.

Η μορφή λοιπόν και η λειτουργία του έχει άμεση σχέση με τη συσσώρευση του κεφαλαίου, την αναπαραγωγή και νομιμοποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων συνεπώς εξαρτάται και από τους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες που προκύπτουν στο εσωτερικό του και έξω από αυτό. Η μορφή του σημερινού πανεπιστημίου έχει τις ρίζες της κάπου στη δεκαετία του ’70 με την ίδρυση περιφερειακών πανεπιστημίων και αύξηση του αριθμού των εισακτέων κάτω από την κοινωνική πίεση. Η λειτουργία του παραμένει ίδια σε όλες τις φάσεις της ανάπτυξη του και περιλαμβάνει την αναπαραγωγή και κατανομή/πειθάρχηση/διαίρεση του εργατικού δυναμικού ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες του κεφαλαίου, την αναπαραγωγή και ενίσχυση του διαχωρισμού μεταξύ χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας, την προώθηση του ανταγωνισμού και του ατομικού δρόμου.

Κρίση και αναδιάρθρωση του ελληνικού πανεπιστημίου

Το πανεπιστήμιο εδώ και χρόνια (30 τουλάχιστον) βρίσκεται σε “κρίση”, καθώς αδυνατεί να ικανοποιήσει αποτελεσματικά (με όρους καπιταλιστικής κερδοφορίας) μερικές από τις βασικές λειτουργίες του, την πλήρη σύνδεση του με την παραγωγή και τις επιχειρήσεις, την αναπαραγωγή του εργατικού δυναμικού, την εκπλήρωση των κοινωνικών προσδοκιών (κοινωνική ανέλιξη) της εργατικής τάξης. Η κρίση του πανεπιστημίου, όπως και κάθε καπιταλιστικής σχέσης, προκύπτει και από τις δικές μας οργανωμένες ή αόρατες αρνήσεις, τη δικιά μας ανυποταξία ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποτίμηση μας, από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες δηλαδή που πραγματώνονται εντός και εκτός των τοίχων των σχολών μας όλα αυτά τα χρόνια. Είναι η παράδοση των φοιτητικών αγώνων, οι νίκες και οι ήττες του φοιτητικού κινήματος, οι δυναμικές αγωνιστικές μειοψηφίες στις σχολές, τα μπλοκαρίσματα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, η εξέγερση του Δεκέμβρη κτλ.

Στην τωρινή φάση της κρίσης, η καπιταλιστική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αφήσει ανέπαφο το πανεπιστήμιο. Οι πρόσφατες απολύσεις 1349 διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ – ΤΕΙ, οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολών, η μεγαλύτερη εντατικοποίηση των σπουδών μας (ν+2, μαθήματα αλυσίδες, κατάργηση της κόντρας εξεταστικής, ατελείωτες εργασίες), η μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής στις τσέπες μας (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, μεταφορές), τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, η κατάργηση του ασύλου, οι κλειδωμένες αίθουσες τις βραδινές ώρες και τα σαββατοκύριακα και οι έφοδοι σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια στις σχολές αποτελούν πτυχές αυτής της αναδιάρθρωσης, που στο σύνολο της στοχεύει στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την μετατροπή μας σε υποτιμημένους, ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους σύμφωνα δηλαδή με τις προσταγές των αφεντικών. Τα παραπάνω δείχνουν τη στρατηγική διαχείρισης της εκπαιδευτικής κρίσης από την πλευρά του κεφαλαίου και του κράτους του, το κόστος της εκπαίδευσης είτε θα μεταφερθεί στους πελάτες της (σε εμάς δηλαδή, μέσω διδάκτρων και αύξησης του κόστους φοίτησής μας), είτε σε ατομικούς καπιταλιστές (επιχειρήσεις), είτε και στους δύο.

Συλλογική αυτομόρφωση

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η περίφημη έξοδος από την κρίση (εκπαιδευτική και μη) θα περάσει από πάνω μας και δεν είμαστε καθόλου διατεθειμένοι/ες να πειθαρχήσουμε στην ακραία υποτίμηση της ζωής μας. Από την άλλη, η επιστροφή σε ένα προηγούμενο μοντέλο καπιταλιστικής ρύθμισης είναι τόσο ανεπιθύμητη όσο και ανέφικτη. Απορρίπτουμε τις κυρίαρχες αφηγήσεις που παρουσιάζουν το πανεπιστήμιο ως “ναό της γνώσης” και ως χώρο που διασφαλίζεται η πρόοδος και η ανάπτυξη και τονίζουμε ότι δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα ακόμη πεδίο που διεξάγεται ο ταξικός ανταγωνισμός.

Στην προσπάθεια μας να απαντήσουμε και να κατανοήσουμε τη σημερινή επίθεση που βιώνουμε και να εμπλουτίσουμε τους αγώνες και τις αρνήσεις μας βλέπουμε χρήσιμη τη δημιουργία μιας ομάδας αυτομόρφωσης για το πανεπιστήμιο, το ρόλο του, την αναδιάρθρωση και τα κινήματα εντός του. Επιθυμούμε το ξεπέρασμα του ρόλου της αυθεντίας και των διαχωρισμών μεταξύ ειδικών και μη και τη συνάντηση μας σε συλλογικές διαδικασίες μελέτης μακριά από την απομόνωση των δωματίων μας. Επιλέγουμε οι ίδιοι τους όρους με τους οποίους θέλουμε να μαθαίνουμε, όχι μέσα από εξουσιαστικές σχέσεις καθηγητή-φοιτητή και διαδικασίες πίεσης και αξιολόγησης, αλλά μέσα από σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης.

Οι αυτομορφωτικές δομές είναι ο τρόπος να αρνούμαστε στην πράξη την εμπορευματοποίηση της γνώσης και τα ιδεολογικά περιεχόμενα των αφεντικών. Η θεωρητική εμβάθυνση και ανάλυση δεν αποτελεί για εμάς ακαδημαϊσμό αλλά ένα από τα πράγματα που θεωρούμε σημαντικά, σε συνδυασμό πάντα με την υπόλοιπη κίνηση μας, για την ενίσχυση της κριτικής μας απέναντι στο θεσμό του πανεπιστημίου και της γνώσης που παράγεται, την ανατροφοδότηση και οργάνωση των δικών μας αγώνων και αντιστάσεων, την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων μας και την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού.

 

Το κάλεσμα σε pdf εδώ:Κάλεσμα για τη δημιουργία ομάδας αυτομόρφωσης