Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων
Δημιουργώντας ρωγμές στην πανεπιστημιακή κανονικότητα
Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί ένα ουδέτερο πεδίο όπου διακινείται ελεύθερα η «αντικειμενική» γνώση, αλλά ιστορικά ο ρόλος του είναι η αναπαραγωγή του συνόλου των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Η αναδιάρθρωση που έλαβε χώρα τα τελευταία χρόνια τόσο εκτός όσο και εντός πανεπιστημίου, ήρθε να το αναπροσαρμόσει, ώστε να καταστεί επικερδές για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ιδιωτικοποιώντας περαιτέρω τις δομές του (έρευνα για ιδιωτικές εταιρίες, εργολαβίες κλπ), μετακυλίοντας το κόστος φοίτησής μας στις πλάτες μας, επιβάλλοντας την εντατικοποίηση στο εσωτερικό του (ν+2, διαγραφές, υποχρεωτικές παρουσίες) και καταστέλλοντας όσους και όσες επιμένουν να δρουν ενάντία του. Το αποτέλεσμα που βιώνουμε πλέον καθημερινά είναι η περίφραξη και η απονέκρωση των χώρων, η εντατικοποίηση των σπουδών μας και ο καριερισμός, η αποκοπή από συλλογικές διαδικασίες και η στέρηση δημιουργικού χρόνου, η καταστολή, οι εκκενώσεις στεκιών, οι αποστειρωμένες αίθουσες.
Τα παραπάνω καθιστούν σαφές πως οι όροι με τους οποίους υπάρχουμε μέσα στο πανεπιστήμιο προωθούν την περαιτέρω υποτίμησή μας και πως δεν μπορούμε παρά να το αντιμετωπίζουμε ως ακόμα ένα πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Με αφετηρία τη φοιτητική μας ταυτότητα συγκροτούμαστε αδιαμεσολάβητα και αντιεραρχικά, παρεμβαίνουμε μέσα στις συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και ενάντια στις παγιωμένες λογικές της ανάθεσης, των τυπικών και άτυπων ιεραρχιών που ενυπάρχουν στις διαδικασίες, της παράταξης, προσπαθώντας να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας και να συνδέσουμε τους αγώνες μας με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται. Στήνουμε κοινότητες αγώνα εντός και εκτός σχολών, στη βάση της ικανοποίησης των αναγκών και των επιθυμιών μας, χωρίς να εγκλωβιζόμαστε στους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται, άλλα έχοντας ως κατεύθυνση το ξεπέρασμά τους. Το σπάσιμο αυτών των διαχωρισμών κινείται ενάντια στην ακαδημαϊκή ενότητα, η οποία νομιμοποιεί και προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αντιμάχεται κάθε ταξικό αγώνα.
Μέσα στη κίνηση αυτή εντάσσουμε και το φεστιβάλ μας, που δεν αποτελεί ούτε την αρχή ούτε το τέλος των αγώνων μας. Είναι μια προσπάθεια να ρηγματώσουμε την πανεπιστημιακή κανονικότητα που έχει επιβάλλει η αναδιάρθρωση, να υπάρξουμε μέσα στους ασφυκτικούς χώρους και τους εντατικοποιημένους χρόνους του πανεπιστημίου με τους δικούς μας όρους. Να συζητήσουμε για τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τους αγώνες μας, να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις μας ως σχέσεις συντροφικότητας και όχι ανταγωνισμού, να συναντηθούμε μακρυά από τις διαλέξεις και τα εργαστήρια, σε συζητήσεις και εκδηλώσεις, να διασκεδάσουμε στεκόμενες κριτικά απέναντι στο θέαμα και στην εμπορευματοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Όχι γιατί μας ενδιαφέρει ένα εναλλακτικό όμορφο πανεπιστήμιο, αλλά γιατί έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο ίδιο το ξεπέρασμά του.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ
Δευτέρα 27/4:
Workshop: Βασικές έννοιες μαρξισμού και αναλυτικά εργαλεία.
19:00 Πολυτεχνείο ,Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών
Παρασκευή 8/5 :
Εκδήλωση – Συζήτηση: Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης
από την Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου
19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών
Παρασκευή 15/5:
Εκδήλωση – Συζήτηση: Εμπειρίες και προοπτικές από τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, η από κοινού οργάνωση φοιτητών και εργαζομένων και ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις.
Με αφορμή το βιβλίο: «Από την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω».
Θα υπάρξει τοποθέτηση από συντρόφους που συμμετείχαν στην έκδοση του βιβλίου «Μια συνάντηση που δεν έγινε. Φοιτητικές Καταλήψεις – Απεργία Δασκάλων 2006-2007».
19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αιθουσα 542
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών
Σάββατο 16/5:
Συναυλία με τους:
Junkheart, Τούρι Μπέρι, Σπείρα, Ήρωας , Phonotribe
22:00 Parking του Πολυτεχνείου