ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ: Πρώτη φορά «Αριστερά»

Το παζάρι της «ελπίδας» έληξε επεισοδιακά με ακόμα ένα μνημόνιο και ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να κάνει οτιδήποτε παραπάνω από κάποιες κινήσεις τακτικής (αφαίρεση κάγκελων περιμετρικά της Βουλής, άνοιγμα της ΕΡΤ, επαναπρόσληψη καθαριστριών/ διοικητικών υπαλλήλων, άρση των διαγραφών “λιμνάζοντων” φοιτητών κα.), για να δικαιολογήσει άλλωστε και το «αριστερό» του προφίλ, που με τόση προσπάθεια κατάφερε να δημιουργήσει, ενώ αναπαρήγαγε τα τελευταία χρόνια την τακτική της αφομοίωσης κινηματικών κομματιών της κοινωνίας. Ταυτόχρονα δε για να διατηρήσει συμπαγές το κοινωνικό σώμα και να κατευνάσει τις κοινωνικές εκρήξεις υιοθέτησε το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας. Από την άλλη, η «φρέσκια» ακόμη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί την συνέχιση της πολιτικής απαξίωσης μέσα από την αναντίρρητη επιβολή του τρίτου και πλέον Μνημονίου, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την υποτίμηση μας. Μάλιστα, χαρακτηριστικό παράδειγμα της όξυνσης της ταξικής πάλης που θα ενταθεί και μέσα στο επόμενο διάστημα από πλευράς κράτους και κεφαλαίου είναι η ξαφνική δίωξη 14 διοικητικών υπαλλήλων που συμμετείχαν στις απεργίες ενάντια στην διαθεσιμότητα δύο χρόνια πριν. Η πρόφαση αυτής της δίωξης είναι ότι «ως υπαίτιοι του ότι με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη την απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους». Διαφαίνεται λοιπόν, η στρατηγική του κεφαλαίου για περαιτέρω απαξίωση των ζωών μας μέσα από την ποινικοποίηση των αγώνων.

Και μέσα στο πανεπιστήμιο όμως τα πράγματα ακολουθούν την ίδια τροπή. Το νομοσχέδιο Μπαλτά για την Παιδεία , το οποίο είχε ανακοινωθεί την περασμένη άνοιξη πήγε «περίπατο», μιας και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις για κάποιες από τις διατάξεις του (συμμετοχή των εργαζόμενων και των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές και στα όργανα διοίκησης των Σχολών και των Τμημάτων, κατάργηση διαγραφών φοιτητών και άλλων μέτρων του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου), ενώ η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να καθυστερήσει την διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερο(ίσως για να αλλάξει πλεύση λέμε εμείς). Όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση, όποιον χρωματισμό και να έχει η κρατική εξουσία, το πανεπιστήμιο θα εξακολουθεί να λειτουργεί ως θεσμός αναπαραγωγής, εκπαίδευσης και πειθάρχησης της εργασιακής μας δύναμης, διαχωρισμού χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας. Για αυτό το λόγο και η καταστολή θα αυξάνεται(βλέπε εκκενώσεις καταλήψεων, στεκιών) και η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου θα εξελίσσεται.

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η Ευρώπη ρίχνει δάκρυα για τους μετανάστες

Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι οι αρχηγοί των Ευρωπαϊκών κρατών ξαφνικά απέκτησαν ευαισθησία ώστε να ρίχνουν τόνους κροκοδείλιων δακρύων μπροστά στις οθόνες βλέποντας τα συνεχόμενα μεταναστευτικά ρεύματα να «εισβάλλουν» στις χώρες τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Άλλωστε κάποιοι από αυτούς ήταν πιο ειλικρινείς. Έκαναν όσο πιο ξεκάθαρη γινόταν την εχθρική τους στάση: χημικά, ξύλο και συλλήψεις περίμεναν τους μετανάστες στα σύνορα αρκετών χωρών. Από την άλλη, το ελληνικό κράτος παρακολούθησε όλο το καλοκαίρι «μουδιασμένα» το μεταναστευτικό ζήτημα, βάζοντας ως πρώτο και κύριο άξονα την οικονομική πολιτική και τις «γενναίες» διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη για το νέο Μνημόνιο. Το ντόπιο κεφάλαιο (μικρό και μεγάλο) ωστόσο συνειδητοποίησε από νωρίς τις μεταναστευτικές ροές ως μια επικερδή επιχείρηση και έκανε τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση (πχ. είναι άπειρες οι καταγγελίες για πώληση ειδών πρώτης ανάγκης έναντι υπέρογκων ποσών). Παράλληλα, η κοινωνία αντιμετώπισε το θέμα με μια σχετική σύγχυση, άλλοτε υιοθετώντας ρατσιστικές συμπεριφορές (βλέπε νησιά του Αιγαίου) και άλλοτε αντιμετωπίζοντας το θέμα των μεταναστών πιο συναισθηματικά (κάνοντας άλλωστε τον σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες). Δεν λείπουν βέβαια και οι εξαιρέσεις μερικών κομματιών που από την πρώτη στιγμή έδειξαν έμπρακτα αλληλεγγύη(συλλογή πρώτων ειδών, φιλοξενία, πορείες κλπ).

Εμείς από την πλευρά μας πιστεύουμε πως τα κροκοδείλια δάκρυα και τα χημικά είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Το κεφάλαιο και οι εκφραστές του θα διαχειρίζονται πάντα τους καταπιεσμένους και στην προκειμένη περίπτωση τους μετανάστες σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Έτσι, άλλες φορές θα αποτελούν απλά μάζες πλεονάζοντων ανθρώπων που θα πρέπει να εξαφανιστούν από τον χάρτη , είτε με την φυλάκισή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε με την φυσική εξόντωσή τους και άλλες φορές θα τους μεταχειρίζονται ως φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό για την ενίσχυση της κυριαρχίας τους. Για αυτό τον λόγο, μόλις οι ανάγκες για εύκολα εκμεταλλεύσιμο προσωπικό κορεστούν στο εσωτερικό της Ευρώπης, τα δάκρυα θα στερέψουν και οι μετανάστες θα γευθούν για ακόμη μία φορά το πρόσωπο της εξουσίας.

                                                                                                         ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Για εμάς, που δεν αναγνωρίζουμε εθνικά σύνορα και διαχωρισμούς, οι δύο πράξεις αυτού του έργου έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής, αυτής της εκμετάλλευσης των από τα κάτω, κύριο γνώρισμα της καπιταλιστικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Απέναντι σε όλα αυτά είναι χρέος μας να χτίσουμε τα απαραίτητα αναχώματα , προτάσσοντας την συλλογική πάλη για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων. Το είπαμε και θα το ξαναπούμε:

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

Το κείμενο σε pdf εδώ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ… σε δύο πράξεις

Την Δευτέρα 12/10, ημέρα διεξαγωγής της δίκης των 14 εργαζομένων στα πανεπιστήμια οι οποίοι διώκονται για την συμμετοχή τους στις απεργίες του 2013 ενάντια στις διαθεσιμότητες, κολλήθηκαν στράτσα στο εσωτερικό της σχολής μας καθώς και απέναντι από την Πρυτανεία του ΑΠΘ, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων:

Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης από την Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου.

Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων

Δημιουργώντας ρωγμές στην πανεπιστημιακή κανονικότητα

Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί ένα ουδέτερο πεδίο όπου διακινείται ελεύθερα η «αντικειμενική» γνώση, αλλά ιστορικά ο ρόλος του είναι η αναπαραγωγή του συνόλου των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Η αναδιάρθρωση που έλαβε χώρα τα τελευταία χρόνια τόσο εκτός όσο και εντός πανεπιστημίου, ήρθε να το αναπροσαρμόσει, ώστε να καταστεί επικερδές για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ιδιωτικοποιώντας περαιτέρω τις δομές του (έρευνα για ιδιωτικές εταιρίες, εργολαβίες κλπ), μετακυλίοντας το κόστος φοίτησής μας στις πλάτες μας, επιβάλλοντας την εντατικοποίηση στο εσωτερικό του (ν+2, διαγραφές, υποχρεωτικές παρουσίες) και καταστέλλοντας όσους και όσες επιμένουν να δρουν ενάντία του. Το αποτέλεσμα που βιώνουμε πλέον καθημερινά είναι η περίφραξη και η απονέκρωση των χώρων, η εντατικοποίηση των σπουδών μας και ο καριερισμός, η αποκοπή από συλλογικές διαδικασίες και η στέρηση δημιουργικού χρόνου, η καταστολή, οι εκκενώσεις στεκιών, οι αποστειρωμένες αίθουσες.

Τα παραπάνω καθιστούν σαφές πως οι όροι με τους οποίους υπάρχουμε μέσα στο πανεπιστήμιο προωθούν την περαιτέρω υποτίμησή μας και πως δεν μπορούμε παρά να το αντιμετωπίζουμε ως ακόμα ένα πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Με αφετηρία τη φοιτητική μας ταυτότητα συγκροτούμαστε αδιαμεσολάβητα και αντιεραρχικά, παρεμβαίνουμε μέσα στις συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και ενάντια στις παγιωμένες λογικές της ανάθεσης, των τυπικών και άτυπων ιεραρχιών που ενυπάρχουν στις διαδικασίες, της παράταξης, προσπαθώντας να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας και να συνδέσουμε τους αγώνες μας με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται. Στήνουμε κοινότητες αγώνα εντός και εκτός σχολών, στη βάση της ικανοποίησης των αναγκών και των επιθυμιών μας, χωρίς να εγκλωβιζόμαστε στους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται, άλλα έχοντας ως κατεύθυνση το ξεπέρασμά τους. Το σπάσιμο αυτών των διαχωρισμών κινείται ενάντια στην ακαδημαϊκή ενότητα, η οποία νομιμοποιεί και προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αντιμάχεται κάθε ταξικό αγώνα.

Μέσα στη κίνηση αυτή εντάσσουμε και το φεστιβάλ μας, που δεν αποτελεί ούτε την αρχή ούτε το τέλος των αγώνων μας. Είναι μια προσπάθεια να ρηγματώσουμε την πανεπιστημιακή κανονικότητα που έχει επιβάλλει η αναδιάρθρωση, να υπάρξουμε μέσα στους ασφυκτικούς χώρους και τους εντατικοποιημένους χρόνους του πανεπιστημίου με τους δικούς μας όρους. Να συζητήσουμε για τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τους αγώνες μας, να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις μας ως σχέσεις συντροφικότητας και όχι ανταγωνισμού, να συναντηθούμε μακρυά από τις διαλέξεις και τα εργαστήρια, σε συζητήσεις και εκδηλώσεις, να διασκεδάσουμε στεκόμενες κριτικά απέναντι στο θέαμα και στην εμπορευματοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Όχι γιατί μας ενδιαφέρει ένα εναλλακτικό όμορφο πανεπιστήμιο, αλλά γιατί έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο ίδιο το ξεπέρασμά του.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

Δευτέρα 27/4:

Workshop: Βασικές έννοιες μαρξισμού και αναλυτικά εργαλεία.

19:00 Πολυτεχνείο ,Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Τετάρτη 29/4:

Jam στο Βιολογικό

19:00

Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού Φαρμακευτικής

Πέμπτη 30/4:

Ρεμπέτικο

21:00 γρασίδια φιλοσοφικής (σε περίπτωση βροχής ΝΟΠΕ)

Αυτόνομο Σχήμα Οικονομικού

Τρίτη 5/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Μέρος Ι : Τρέλα – Κανονικότητα – Εγκλεισμός : απόπειρες εξοικείωσης και ερμηνείας

Ομιλήτρια: Α. Εμμανουηλίδου

19:00 Νέα Πτέρυγα Φιλοσοφικής, αίθουσα 106(2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα ψυχολογίας και ANTISEPSIA

Τετάρτη 6/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Μέρος ΙΙ : Αντιψυχιατρική: οισμοί και βασικοί στόχοι

Ομιλητής: Κ. Μπαϊρακτάρης

19:00 Νέα Πτέρυγα Φιλοσοφικής, αίθουσα 108(2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα ψυχολογίας και ANTISEPSIA

Πέμπτη 7/5:

Τσικνοπέμπτη στο αίθριο του πολυτεχνείου

15:00

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους – Μηχανολόγους

Παρασκευή 8/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης

από την Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Σάββατο 9/5 :

Χρωματοπόλεμος

(φέρτε πρόχειρα ρούχα, λευκές μπλούζες, καπέλα και νερό)

16:00 ΣΘΕ (Αν βρέχει Κυριακή με οποιοδήποτε καιρό)

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Δευτέρα 11/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ο δρόμος έχει την δική του (ποινική) ιστορία: Αντιμάθημα ποινικού δικαίου

18:00 Στέκι Συλλόγου Φοιτητών Νομικής (Φυστικί πόρτα)

Αυτόνομη Παρέμβαση στην Νομική – Απόδραση

Τρίτη 12/5:

Υπαίθριο καφενείο

(μπύρα , σλακ λάιν και συμπαθεια)

14:00 γρασίδια φιλοσοφικής

Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού – Αρχαιολογικού

Πέμπτη 14/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Οι πάνω δανείζονται , οι κάτω χρωστάνε

20:00 Τυπογραφείο (αίθουσα Γ, διπλα από φουαγιέ ΝΟΠΕ)

Αυτόνομο Σχήμα Οικονομικού

Παρασκευή 15/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Εμπειρίες και προοπτικές από τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, η από κοινού οργάνωση φοιτητών και εργαζομένων και ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις.

Με αφορμή το βιβλίο: «Από την άμπωτη στην παλίρροια και πίσω πάλι» .Θα υπάρξει τοποθέτηση από συντρόφους που συμμετείχαν στην έκδοση του βιβλίου «Μια συνάντηση που δεν έγινε».

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αιθουσα 542

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Σάββατο 16/5:

Συναυλία με τους:

Junkheart, Τούρι Μπέρι, Σπείρα, Ήρωας , Phonotribe

22:00 Parking του Πολυτεχνείου

Δευτέρα 18/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Βρώμικες αναγνώσεις της καθαρ(ι)ότητας: Σώμα, χώρος κ μηχανισμοί πειθάρχησης

18:00 Στέκι Συλλόγου Φοιτητών Νομικής (Φυστικί πόρτα)

Αυτόνομη Παρέμβαση στην Νομική – Απόδραση

Τρίτη 19/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Γιατροί στην υπηρεσία της εξουσίας

19:00 Στέκι στην Ιατρική

ANTISEPSIA

Τετάρτη 20/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Πειραματόζωα: θύματα στο βωμό του κέρδους

17.00, στέκι στο βιολογικό

Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού-Φαρμακευτικης

&

Live: Folkιές και λοιπά μάγκικα

22:00 Γρασίδια Φιλοσοφικής

Αυτόνομο Σχήμα Ψυχολογίας

Πέμπτη 21/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Συνεργατισμός : Ιστορική αναδρομή και κριτική προσέγγιση

18:00 Γεωπονία

Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας

Παρασκευή 22/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Καριέρα-Εντατικοποίηση-Αναδιάρθρωση

18:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Ηλεκτρολόγων, αίθουσα Α5

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους – Μηχανολόγους

Δευτέρα 25/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Οι προοπτικές σύγκρουσης της αυτοδιαχείρισης της εργασίας ως απάντηση στις καπιταλιστικές σχέσεις

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών , 2ος όροφος

Αυτόνομη Πρωτοβουλία στους Χημικούς Μηχανικούς – Από Κοινού

Τρίτη 26/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ελευθερία και Δημοκρατική Αυτονομία

19:00 ισόγειο ΝΟΠΕ, αίθουσα Α ισόγειο ΝΟΠΕ

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Επιστημών- από τα κάτω

Τετάρτη 27/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Φλερτ με την Mary J: μια κριτική στον έλεγχο της χρήσης και διακίνησης της ινδικής κάνναβης

16:00 Στέκι στην Ιατρική

ΑΝΤΙΣΕPSIA

&

Συλλογική Κουζίνα

19:30 Ταράτσα Βιολογικού

Αυτόνομα Σχήματα Φυσικού, Γεωπονίας , Βιολογικού-Φαρμακευτικής, Φιλολογίας

Πέμπτη 28/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ελευθεριακή Παιδεία

+ προβολή του ντοκιμαντέρ «Σχολείοff» (από Άπατρις Σ. Ο. Ιωαννίνων )

18:30 ΣΘΕ, Αίθουσα Α11

Αυτόνομα Σχήματα Φυσικού και Φιλολογίας

Παρασκευή 29/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ιστορία, αρχαία ερείπια και εθνικά φαντάσματα

19:00 Αυτόνομο Στέκι Φιλοσοφικής (φουαγιέ νέας φιλοσοφικής, δίπλα στο αμφ.Β’)

Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού-Αρχαιολογικού

Στις 13 και 14 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα, με πρωτοβουλία της Αυτόνομης Συνέλευσης Μεταβατικού και συμμετοχή αυτόνομων και ελευθεριακών σχημάτων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και του Αυτόνομου Σχήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ, εκδήλωση – συζήτηση με θέμα “Τρόποι Παρέμβασης των αναρχικών/αντιεξουσιαστικών/αυτόνομων στο πανεπιστήμιο”.

Η εκδήλωση ηχογραφήθηκε από το Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων:

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/717-20140313-metavatiko.html

 3 συζητήσεις για τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και ορισμένες κριτικές σημειώσεις για την προοπτική των ταξικών αγώνων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Η προηγούμενη πανεπιστημιακή περίοδος σημαδεύτηκε, κυρίως, από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και των προεκτάσεών της. «Χάνουν το εξάμηνο οι φοιτητές;», «πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται στο ίδρυμα;», «πόση είναι η οικονομική ζημιά των ερευνητικών προγραμμάτων;». Για όσους όμως επιλέγουν, ακόμα, να διαβάζουν την ιστορία μέσα από την πάλη των τάξεων οι προεκτάσεις ήταν διαφορετικές. «Κατάφερε να συνδεθεί ο αγώνας των διοικητικών με τους φοιτητές;», «τι όρια συνάντησαν οι αγωνιζόμενοι;», «αμφισβητήθηκε ο κυρίαρχος ρόλος του πανεπιστημίου στην καπιταλιστική κοινωνία;». Σε αυτές τις τελευταίες ερωτήσεις, αλλά και σε ζητήματα που τέθηκαν όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο του αγώνα, προσπάθησαν να απαντήσουν μια σειρά εκδηλώσεων και συζητήσεων που έλαβαν χώρα σε διάφορες πόλεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Εργαζόμενοι ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικομαθηματικού (ΦΜΣ) ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Σχολής Καλλιτεχνικών σπουδών (ΣΚΣ) ΤΕΙ Αθήνας
Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών

Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία: blog: unistrike.espivblogs.net | email: unistrike.espiv.net

…επιβάλλεται να τοποθετηθούμε:

Το κτίριο της πρυτανείας τελούσε υπό κατάληψη από την Πέμπτη 4/12, από φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζόμενους και απολυμένες, με στόχο τη δημιουργία ενός κέντρου αγώνα, που θα ξεπεράσει τους διαχωρισμούς και θα συνδέσει τους αγώνες, μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους χώρους εργασίας. Ως μέλη αυτόνομων σχημάτων, αναζητώντας τρόπους να μπλοκάρουμε την αναδιάρθρωση μέσα στα πανεπιστήμια αλλά και εκτός αυτών, κρίναμε αναγκαία την εμπλοκή μας σε αυτή την διαδικασία αγώνα και αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στην ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης.

Ενόψει της 6ης Δεκέμβρη και με την απεργία του Ν. Ρωμανού να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, η συνέλευση της κατειλημμένης πρυτανείας αποφάσισε να συμμετάσχει στην διαδήλωση με οργανωμένο μπλοκ, προτάσσοντας την αλληλεγγύη της στον αγώνα του Ν. Ρωμανού και των υπόλοιπων απεργών πείνας και το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής και όχι μόνο αναδιάρθρωσης, ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας που προσπαθεί να επιβληθεί. Επιλέξαμε να κατέβουμε στον δρόμο μαζικά και οργανωμένα, σπάζοντας στην πράξη την αδράνεια και το φόβο που τείνει να απλωθεί παντού.

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, μεμονωμένα άτομα που δεν είχαν σχέση με το σώμα της πορείας, πραγματοποίησαν επίθεση βάζοντας φωτιά στη βιτρίνα καταστήματος, ενώ μέσα βρίσκονταν εργαζόμενοι. Είμαστε ενάντια στην πράξη αυτή, όχι επειδή ήταν βίαιη, αλλά επειδή είμαστε κομμάτι ενός κινήματος που δεν αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ζωή ως αναλώσιμη. Κόσμος από τα οργανωμένα μπλοκ της πορείας βοήθησε στην ασφαλή έξοδο των εργαζομένων και έσβησε τη φωτιά, σε αντίθεση με την αφήγηση των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Στη συνέχεια, ακολούθησε επίθεση των ματ και σπάσιμο της πορείας, άγρια καταστολή του κόσμου της διαδήλωσης με κρότου λάμψης, δακρυγόνα και ξύλο, που είχαν ως αποτέλεσμα κόσμος να καταλήξει στο νοσοκομείο με σοβαρούς τραυματισμούς, 17 συλλήψεις και πολλές προσαγωγές, που συνεχίστηκαν και μετά την κατάληψη του εργατικού κέντρου, η οποία πραγματοποιήθηκε ως μια ακόμη απάντηση, προκειμένου να οργανώσει δράσεις αλληλεγγύης στον αγώνα του Ν. Ρωμανού και των συλληφθέντων της πορείας.

Εμείς από την μεριά μας, θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, να διαδηλώνουμε, να «συνωμοτούμε» και να δρούμε, αντιστεκόμενες έμπρακτα στην αναδιάρθρωση που επελαύνει στις ζωές μας, εμπλεκόμενοι σε αγώνες μέσα και έξω από τους συλλόγους, μέσα κι έξω από τα πανεπιστήμια. Δεν μας τρομοκρατεί η καταστολή στους δρόμους, οι συλλήψεις, οι δικαστικές αίθουσες και οι κατηγορίες. Δε θα μας επιβάλλουν την νομιμότητά τους. Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη που μας αναλογεί και δηλώνουμε την έμπρακτη αλλήλεγγύη μας στους συλληφθέντες. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά, με όπλο μας την αλληλεγγύη, ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει και την περαιτέρω υποτίμηση της ζωής μας.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της 6/12
Αλληλεγγύη στον αγώνα του Ν. Ρωμανού

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών
Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού–Αρχαιολογικού
Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού – Φαρμακευτικής
Αυτόνομη Παρέμβαση στη Νομική – Απόδραση
Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών – Από Κοινού

Το κείμενο σε pdf: Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

(Αντιδομή Ε.Α.Α.Κ., Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών, Αγωνιζόμενοι Ανένταχτοι Φοιτητές)

Τα τελευταία χρόνια το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές (κράτος, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) έχουν εξαπολύσει μία πρωτοφανή επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με σκοπό το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελός τους. Η γενικευμένη επισφάλεια, οι μαζικές απολύσεις, η εργοδοτική τρομοκρατία, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, τα «υποτιθέμενα» προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας, τα διάφορα χαράτσια (ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ) αποτελούν όψεις διαχείρισης της κρίσης. Η καταστολή, η ποινικοποίηση των αγώνων, η τρομοκρατία «της κρίσης χρέους» και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποτελούν κεντρικά σημαντικά σημεία προκειμένου να επιβληθεί η καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Τα πρόσφατα παραδείγματα της καταστολής των φοιτητικών πορειών στην Αθήνα και των πορειών ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές αποδεικνύουν ακριβώς αυτό.

Από την άλλη, οι ταξικοί και κοινωνικοί αγώνες αδυνατούν τις περισσότερες φορές να στήσουν αναχώματα στην επίθεση που βιώνουμε. Αυτό οφείλεται, αφενός στη μη σύνδεση των επιμέρους αγώνων και στην εξατομίκευση, την ανάθεση, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που κυριαρχεί στους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους. Αφετέρου, η ύπαρξη ενός κλίματος εκλογικής αναμονής και εναπόθεσης των ελπίδων των αγωνιζόμενων σε μία κυβερνητική εναλλαγή, με πιο «φιλολαϊκή» διαχείριση της κρίσης τους εγκλωβίζει σε μία κινηματική απραξία.

Τον τελευταίο καιρό, βιώνουμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση εντός και εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μέσα σε διάστημα μόλις 2 μηνών, γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της καταστολής. Στη Θεσσαλονίκη, οι διαδικασίες της Συγκλήτου πραγματοποιούνται με τη παρουσία μπράβων, οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ ξήλωσαν και κατέσχεσαν τον πομπό του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM η παρεμπόδιση των γενικών συνελεύσεων με την απειλή της αστυνομίας (ΠΑΜΑΚ). Στην Αθήνα, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης, διέταξε lock-out, καλώντας διμοιρίες ΜΑΤ στις εισόδους του κτηρίου της πρυτανείας και της νομικής σχολής, ώστε να αποτρέψει την υλοποίηση της απόφασης του φοιτητικού συλλόγου της νομικής για κατάληψη της σχολής την Παρασκευή. Την επόμενη μέρα, φοιτητές μαζεύτηκαν έξω από τη νομική σχολή και δέχτηκαν κατευθείαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, η οποία προκάλεσε και δύο βαρύτατους τραυματισμούς φοιτητών. Αντανακλαστικά καλέστηκε πορεία για το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία γνώρισε ακόμα πιο βίαιη καταστολή στο Πολυτεχνείο. Τα παραπάνω περιστατικά μας κάνουν ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν θα δεχτεί κανένας να σταθεί εμπόδιο στην επιβολή των διαγραφών, των οργανισμών και γενικότερα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση

Διαγραφές

Οι διαγραφές έρχονται να παγιώσουν μια άλλη καθημερινότητα στους χώρους των σχολών, πλήρως εντατικοποιημένη και εξατομικευμένη, ένα διαρκές -ατομικό- τρέξιμο από μάθημα σε μάθημα και εργαστήριο σε εργαστήριο, ειδικά σε σχολές όπως οι δικές μας. Η πραγμάτωση των διαγραφών των «αιωνίων» θα δημιουργήσει τους όρους για τη νομιμοποίηση του ν+2 και των ορίων φοίτησης γενικότερα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, κινείται και διάταξη του οργανισμού που περιλαμβάνει τη διαγραφή φοιτητών σε περίπτωση αποτυχίας σε 3 γραπτές και 3 προφορικές εξετάσεις. Η συνθήκη που έχει επικρατήσει, με πολλούς από εμάς να δουλεύουμε σε δουλειές του κώλου, πάντα μαύρα και με ελαστικές σχέσεις είναι αρκετή για να μην μπορούμε να τελειώσουμε τις σχολές μας στα ν+2, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό φοιτητών και μαθητών από την εκπαίδευση συνολικά. Τελικός στόχος, η εμπέδωση του φόβου στους φοιτητές και η πρώιμη πειθάρχηση των αγώνων, των συνελεύσεων και των καταλήψεων τους.

Οργανισμός

Ο οργανισμός είναι ένα σύνολο στοιχείων και διατάξεων του Υπουργείου Παιδείας που αφορά το πανεπιστήμιο, τις λειτουργίες, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους, την επιβολή της αναδιάρθρωσης με μία λέξη. Κύρια πτυχή του είναι η διάσπαση του πτυχίου σε δύο κύκλους σπουδών (3+2) που το πέρασμα στον επόμενο κύκλο σημαίνει δίδακτρα ή εξετάσεις. Η ιδιωτικοποίηση κομματιών (καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη) των πανεπιστημίων, η επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους (εταιρίες spin-off, θυγατρικές εταιρίες) και η λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που συντελείται αθόρυβα όλα αυτά τα χρόνια, εντείνεται με την εφαρμογή του οργανισμού, χωρίς αυτό να σημαίνει την απόσυρση του κράτους.

Κόστος Φοίτησης

Η λέσχη, οι εστίες, οι φτηνότερες μετακινήσεις, οι δωρεάν σημειώσεις – η φοιτητική μέριμνα δηλαδή, αποτελούν αιτήματα που προηγούμενες φοιτητικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να καθιερώσουν. Στη λέσχη, παρά τις περσινές δυναμικές παρεμβάσεις φοιτητικών συλλόγων, σχημάτων και συλλογικοτήτων εντός του πανεπιστημίου ο έλεγχος πάσο στη είσοδο συνεχίζεται, αποκλείοντας τόσο φοιτητές (7^ου έτους και πάνω, φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, φοιτητές που δεν πληρούν τα κριτήρια) όσο κυρίως κοινωνικά κομμάτια (μετανάστες, άνεργους, άστεγους, εργαζόμενους) που έχουν ανάγκη τη λέσχη όσο εμείς. Παράλληλα, η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου του ΟΑΣΘ με ταυτόχρονη μείωση των υπηρεσιών του, μετακυλύει το κόστος ζωής όλο και περισσότερο σε εμάς.

Ο αγώνας για τη διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της λέσχης και της μη αύξησης του εισιτήριου είναι ένας αγώνας ενάντια στη μετακύλιση του κόστους ζωής σε εμάς. Είναι αγώνας για την καλύτερη διαβίωση στους χώρους που κινούμαστε και σπουδάζουμε. Αρνούμαστε να πληρώσουμε για αυτά που κερδήθηκαν μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις.

Τελικός στόχος:

Η εντατικοποίηση των σπουδών (μαθήματα αλυσίδες, προαπαιτούμενα, αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών) και της εργασίας, το αδιάκοπο κυνήγι πιστωτικών μονάδων, οι διαγραφές, οι απολύσεις εργαζομένων, η κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας και η αύξηση του κόστους ζωής, η κατάργηση του ασύλου, τα κλειδώματα αιθουσών, οι εκκενώσεις πολιτικών στεκιών, η αστυνόμευση, αποτελούν πτυχές της συνολικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Στοχεύουν στη διαμόρφωση, από τη μία, μιας πιο αυταρχικοποιημένης διοίκησης και ενός πανεπιστημίου πλήρως αποστειρωμένου, καθαρά για ακαδημαϊκούς σκοπούς καταστέλλοντας οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση, και από την άλλη, ενός ευέλικτου, εξειδικευμένου, πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού έτοιμου να ζήσει με τα λίγα συλλογικά και να παλέψει για τα υπόλοιπα ατομικά.

Το παραπάνω μοντέλο εργαζόμενου είναι αυτό που απαιτούν και οι εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Συγκεκριμένα, στον κλάδο μας πέραν της ανεργίας, της επισφάλειας, και του υπέρογκου ποσού που απαιτείται προκείμενου να ασφαλιζόμαστε στο ταμείο έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τη διαίρεσή μας σε δύο κατηγορίες «Α» και «Β» με διαφορετικά εργασιακά δικαιώματα συνεπώς και διαφορετική αντίληψη στη συλλογική διεκδίκηση. Ενώ ο «Α» θα έχει κατοχυρωμένα όλα του τα εργασιακά δικαιώματα, ο «Β» στην καλύτερη περίπτωση θα δουλεύει με αποδοχές ανειδίκευτου υπαλλήλου και στη χειρότερη άμισθα

Η δική μας απάντηση

Εμείς από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε ότι η απάντηση δεν πρέπει να είναι μερική αλλά συνολική και δυναμική ενάντια σε κάθε Φορτσάκη που ευαγγελίζεται την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων. Να μαζικοποιήσουμε ξανά τις διαδικασίες των συλλόγων μας, να στηρίξουμε τις καταλήψεις μας, να πλαισιώσουμε τις δράσεις τους, να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τους αγώνες που συμβαίνουν μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο, να στηρίξουμε μαχητικά την απεργία στις 27/11, να ριζοσπαστικοποιήσουμε τα περιεχόμενα και τις πρακτικές μας. Καταλαμβάνουμε τη σχολή μας ως ένα ακόμα μέσο πίεσης στις κυρίαρχες πολιτικές, επανοικειποιούμαστε τους χώρους και τους χρόνους για επικοινωνία και δράση, οικοδομούμε μια πραγματική κοινότητα αγώνα.

Παλεύουμε για:

• Ρήξη με τις πολιτικές του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκφραστών (κράτος, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) και με την καθημερινή εκμετάλλευση.
• Καμία μετακύλιση του κόστους φοίτησης στις πλάτες μας. Δωρεάν σίτιση, στέγαση. Διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της λέσχης. Ελεύθερες μετακινήσεις – καμία αύξηση του εισιτηρίου.
• Καμία διαγραφή φοιτητή.
• Καμία απόλυση εργαζομένου.
• Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το τελευταίο της νομοθετικό διάταγμα (ν. Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου).
• Ενάντια στον Οργανισμό και τη διάσπαση των πτυχίων.
• Έξω η αστυνομία και οι security από τις σχολές.
• Όχι στην αυταρχικοποίηση των οργάνων διοίκησης. Ανοιχτές διαδικασίες Συγκλήτου για όλους.
• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία.

Προχωράμε σε:

1. Κατάληψη της σχολής τις ημέρες 26,27,28 Νοεμβρίου.
2. Συμμετοχή του Συλλόγου στην γενική απεργία της Πέμπτης 27/11, με προσυγκέντρωση στη Κάμαρα (9:30) μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σωματεία και τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους.
3. Συγκρότηση Ανοιχτής Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης που θα αποφασίσει η ίδια το περιεχόμενο και τη μορφή των δράσεων (λέσχη, ΟΑΣΘ κτλ.) της Κατάληψης, στη κατεύθυνση της απόφασης του συλλόγου.
4. Συντονισμός με άλλους Φοιτητικούς Συλλόγους και Καταλήψεις Σχολών, σε παρόμοια αγωνιστική κατεύθυνση.
5. Μαζική παράσταση τη Παρασκευή 28 Νοεμβρίου στον Πρύτανη.
6. Νέα Γενική Συνέλευση τη Τρίτη 2 Δεκεμβρίου με σκοπό τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα.

Τον τελευταίο καιρό, βιώνουμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση εντός και εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μέσα σε διάστημα μόλις 2 μηνών, γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της καταστολής από μεριά κράτους και κεφαλαίου. Στις 5/11 οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, μετά από καταγγελία της ΕΕΤΤ (Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων), ξήλωσαν και κατέσχεσαν τον πομπό του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM, ξεκαθαρίζοντας τη στάση τους: να μην επιστραφεί ο εξοπλισμός, χωρίς ονομαστική στοχοποίηση. Μία εβδομάδα μετά, στις 12/11, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ διέταξε lock-out, καλώντας διμοιρίες ΜΑΤ στις εισόδους του κτηρίου της πρυτανείας και της νομικής σχολής, ώστε να παρεμποδίσει την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου της νομικής για κατάληψη της σχολής την Παρασκευή. Την επόμενη μέρα, φοιτητές μαζεύτηκαν έξω από τη νομική σχολή και δέχτηκαν κατευθείαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, η οποία προκάλεσε και δύο βαρύτατους τραυματισμούς φοιτητών. Αντανακλαστικά καλέστηκε πορεία για το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία γνώρισε ακόμα πιο βίαιη καταστολή στο Πολυτεχνείο.

Γεγονότα όπως αυτά δεν πρέπει να τα βλέπουμε μεμονωμένα καθώς εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου. Οι συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί και προσπαθούν να εφαρμοστούν τα τελευταία τριάντα χρόνια, στοχεύουν στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την μετατροπή του πανεπιστημίου σ’ ένα χώρο μετάδοσης στείρας γνώσης, αφιλόξενο προς κάθε πολιτική διαδικασία και δομή, σύμφωνα με τα πρότυπα των πανεπιστημίων του εξωτερικού. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσονται τα κλειδώματα αιθουσών, το κατέβασμα αφισών, οι «άσπροι» τοίχοι, το σφράγισμα πολιτικών στεκιών εντός των πανεπιστημίων. Από την άλλη βλέπουμε το κόστος φοίτησής μας να μετακυλίεται στις πλάτες μας (λέσχη, συγγράμματα, μεταφορές) και να εντατικοποιούνται οι σπουδές μας (ν+2, διαγραφές) με σκοπό την μετατροπή μας σε υποτιμημένους, ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους σύμφωνα δηλαδή με τις προσταγές των αφεντικών. Γίνεται πλέον ξεκάθαρη η προσπάθεια φίμωσης από πλευράς πανεπιστημιακών αρχών, κάθε ελεύθερου και αντικαθεστωτικού λόγου (98FM στην Αθήνα, 105FM στην Μυτιλήνη, Radio-Revolt και 1431AM στη Θεσσαλονίκη). Τελευταία δείγματα αυτής της πολιτικής, αποτελούν οι αποκλεισμοί των φοιτητών από τις συγκλήτους και η παρεμπόδιση των γενικών συνελεύσεων των συλλόγων υπό την απειλή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια (ΠΑ.ΜΑΚ).

Εμείς από την μεριά μας, δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η καταστολή θα σταματήσει στα πρόσφατα αυτά γεγονότα, ήδη ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης, με ανακοίνωσή του προανήγγειλε την κατάργηση των γενικών συνελεύσεων και την αντικατάσταση τους με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα. Μοναδικό εμπόδιο μπορούμε να σταθούμε όλοι εμείς που επιλέγουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο, να συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας, να τους συνδέουμε με άλλους, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Υπερασπιζόμαστε τους χώρους και τις δομές του ανταγωνιστικού κινήματος κόντρα στο δόγμα «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» που τείνει να απλωθεί παντού.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΣΕ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Το κείμενο σε pdf εδώ: Για την καταστολή που έγινε συνήθεια..