Ανακοίνωση για τα γεγονότα της 6/12 και ανακατάληψη του κτιρίου της Πρυτανείας

Για­­ την πορεία της 6η Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη…

Η σχολή Καλών Τεχνών (Κινηματογράφου,Θεάτρου, Εικαστικό και Μουσικό) τελούσε υπό κατάληψη για αρκετές βδομάδες με σκοπό να μπλοκάρει το νόμο Διαμαντοπούλου και να θίξει σημαντικά λειτουργικά ζητήματα. Την Τετάρτη 3/12 το συντονιστικό της σχολής προβαίνει σε κατάληψη και του κτηρίου διοίκησης του Α.Π.Θ, Πρυτανεία, με εμπλουτισμένο περιεχόμενο (ενδοπανεπιστημιακή καταστολή και μη, απεργία πείνας Ν. Ρωμανού). Την επομένη γίνεται ανοιχτό κάλεσμα που στόχο έχει να εμπλέξει περισσότερους φοιτητές και όχι μόνο σε μια διαδικασία αγώνα. Εμπλακήκαμε λοιπόν στον αγώνα αυτό ενάντια στην εκπαιδευτική και όχι μόνο αναδιάρθρωση, την υποτίμηση της ζωής μας και την αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών πείνας, προσπαθώντας να ξεπεράσουμε τους συντεχνιακούς διαχωρισμούς και να συνδεθούμε με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.

Ως κατάληψη Πρυτανείας, με βάση τα παραπάνω προτάγματα, θεωρήσαμε σημαντικό να κατέβουμε με οργανωμένο μπλοκ στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη, σε μια προσπάθεια να δοκιμάσουμε τις σχέσεις μας έμπρακτα και να απεμπολήσουμε το φόβο και την αδράνεια συλλογικά. Κατά τη διάρκεια της πορείας έγινε εμπρηστική επίθεση από ΑΤΟΜΑ στο πολυκατάστημα Zara home, ενώ μέσα βρίσκονταν εργαζόμενες και πελάτες. Κόσμος της κατάληψης Πρυτανείας αλλά και διαδηλωτές των γύρω μπλοκ έσπευσε να σβήσει τη φωτιά και να απομακρύνει τον κόσμο που βρισκόταν στο εσωτερικό του κτηρίου. Είμαστε ενάντια σε λογικές, σαν αυτές που οδήγησαν πριν λίγα χρόνια στην Marfin, λογικές που μιλάνε για επίθεση σε καπιταλιστικούς στόχους, παραβλέποντας ότι μέσα στα κτήρια μπορεί εκείνη την ώρα να βρίσκεται κόσμος.

Εν συνεχεία, παρενέβησαν οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής, με τη ρίψη δακρυγόνων, κρότου λάμψης και με άγριους ξυλοδαρμούς, πρακτικές που συνεχίστηκαν το απόγευμα στο κατηλειμμένο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Το αποτέλεσμα της μηδενικής ανοχής: προσαγωγές, συλλήψεις και μεγάλος αριθμός τραυματισμών, εκ των οποίων ορισμένοι ιδιαίτερα σοβαροί. Η έντονη καταστολή στην πορεία της Θεσσαλονίκης δεν αποτελεί εξαίρεση. Αντίστοιχη ήταν η συμπεριφορά της αστυνομίας σε όλες τις πόλεις που πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις, με τρανταχτά παραδείγματα αυτά της Πάτρας, της Αθήνας και της Μυτιλήνης. Η επίθεση αυτή ολοκληρώνεται με την επιβολή ποινών κακουργηματικού χαρακτήρα, στα πλαίσια του κουκουλονόμου, σε συλληφθέντες της πορείας της Θεσσαλονίκης, χαρακτήριζοντας οποιονδήποτε αγωνίζεται έμπρακτα, ως τρομοκράτη.

Η προσπάθεια επιβολής πανικού και φόβου απο την πλευρά του κράτους, όχι μόνο δε σταματά τους αγώνες μας, αλλά αντιθέτως μας πεισμώνει περαιτέρω. Εμείς απο την πλευρά μας συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε τις εξελίξεις και όχι απλά να τρέχουμε πίσω απο αυτές. Στήνουμε δομές ανταγωνιστικές προς το υπάρχον, βάζοντας τα δικά μας χαρακτηριστικά, λειτουργώντας ισότιμα και προσπαθώντας να απαντήσουμε στις ανάγκες μας αλλά και να οξύνουμε τις αντιφάσεις. Σκοπός μας είναι να βγαίνουμε πιο δυνατές, πιο αποφασισμένοι και καλύτερα εφοδιασμένες μετά απο κάθε αγώνα. Ως απάντηση σε όλα τα παραπάνω και στην συνολικότερη υποτίμηση των ζωών μας, προχωράμε σε ανακατάληψη της πρυτανείας ως ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της 6ης Δεκέμβρη, στον αγώνα του Ν. Ρωμανού και στους σύριους απεργούς πείνας στην πλατεία συντάγματος.

 

ΑΘΩΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ Ν. ΡΩΜΑΝΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΡΙΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

      

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 11:00, ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 9/12      

 

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 9/12, ΣΤΙΣ 19:00, ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ

 

 

ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης πρυτανείας

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη…

…επιβάλλεται να τοποθετηθούμε:

Το κτίριο της πρυτανείας τελούσε υπό κατάληψη από την Πέμπτη 4/12, από φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζόμενους και απολυμένες, με στόχο τη δημιουργία ενός κέντρου αγώνα, που θα ξεπεράσει τους διαχωρισμούς και θα συνδέσει τους αγώνες, μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους χώρους εργασίας. Ως μέλη αυτόνομων σχημάτων, αναζητώντας τρόπους να μπλοκάρουμε την αναδιάρθρωση μέσα στα πανεπιστήμια αλλά και εκτός αυτών, κρίναμε αναγκαία την εμπλοκή μας σε αυτή την διαδικασία αγώνα και αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στην ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης.

Ενόψει της 6ης Δεκέμβρη και με την απεργία του Ν. Ρωμανού να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, η συνέλευση της κατειλημμένης πρυτανείας αποφάσισε να συμμετάσχει στην διαδήλωση με οργανωμένο μπλοκ, προτάσσοντας την αλληλεγγύη της στον αγώνα του Ν. Ρωμανού και των υπόλοιπων απεργών πείνας και το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής και όχι μόνο αναδιάρθρωσης, ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας που προσπαθεί να επιβληθεί. Επιλέξαμε να κατέβουμε στον δρόμο μαζικά και οργανωμένα, σπάζοντας στην πράξη την αδράνεια και το φόβο που τείνει να απλωθεί παντού.

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, μεμονωμένα άτομα που δεν είχαν σχέση με το σώμα της πορείας, πραγματοποίησαν επίθεση βάζοντας φωτιά στη βιτρίνα καταστήματος, ενώ μέσα βρίσκονταν εργαζόμενοι. Είμαστε ενάντια στην πράξη αυτή, όχι επειδή ήταν βίαιη, αλλά επειδή είμαστε κομμάτι ενός κινήματος που δεν αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ζωή ως αναλώσιμη. Κόσμος από τα οργανωμένα μπλοκ της πορείας βοήθησε στην ασφαλή έξοδο των εργαζομένων και έσβησε τη φωτιά, σε αντίθεση με την αφήγηση των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Στη συνέχεια, ακολούθησε επίθεση των ματ και σπάσιμο της πορείας, άγρια καταστολή του κόσμου της διαδήλωσης με κρότου λάμψης, δακρυγόνα και ξύλο, που είχαν ως αποτέλεσμα κόσμος να καταλήξει στο νοσοκομείο με σοβαρούς τραυματισμούς, 17 συλλήψεις και πολλές προσαγωγές, που συνεχίστηκαν και μετά την κατάληψη του εργατικού κέντρου, η οποία πραγματοποιήθηκε ως μια ακόμη απάντηση, προκειμένου να οργανώσει δράσεις αλληλεγγύης στον αγώνα του Ν. Ρωμανού και των συλληφθέντων της πορείας.

Εμείς από την μεριά μας, θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, να διαδηλώνουμε, να «συνωμοτούμε» και να δρούμε, αντιστεκόμενες έμπρακτα στην αναδιάρθρωση που επελαύνει στις ζωές μας, εμπλεκόμενοι σε αγώνες μέσα και έξω από τους συλλόγους, μέσα κι έξω από τα πανεπιστήμια. Δεν μας τρομοκρατεί η καταστολή στους δρόμους, οι συλλήψεις, οι δικαστικές αίθουσες και οι κατηγορίες. Δε θα μας επιβάλλουν την νομιμότητά τους. Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη που μας αναλογεί και δηλώνουμε την έμπρακτη αλλήλεγγύη μας στους συλληφθέντες. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά, με όπλο μας την αλληλεγγύη, ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει και την περαιτέρω υποτίμηση της ζωής μας.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της 6/12
Αλληλεγγύη στον αγώνα του Ν. Ρωμανού

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών
Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού–Αρχαιολογικού
Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού – Φαρμακευτικής
Αυτόνομη Παρέμβαση στη Νομική – Απόδραση
Αυτόνομη Παρέμβαση Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών – Από Κοινού

Το κείμενο σε pdf: Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη

Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας

Η πρυτανεία του ΑΠΘ τελεί υπό κατάληψη από εμάς. Είμαστε φοιτητές/τριες ενάντια στην εκπαιδευτική και όχι μόνο αναδιάρθρωση, εργαζόμενοι και απολυμένες, πρώην φοβισμένοι νυν οργισμένοι, αγωνιζόμενες ενάντια σε κάθε προσπάθεια του κεφαλαίου να επιβληθεί πάνω στις ζωές μας. Θεωρούμε τους εαυτούς μας ένα με τους απεργούς πείνας στις φυλακές, την πλατεία Συντάγματος, τα κέντρα κράτησης μεταναστών. Ξεπερνάμε τους συντεχνιακούς διαχωρισμούς και επιδιώκουμε τη σύνδεση με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια μέσα και έξω από την εκπαίδευση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την εργασία, τις φυλακές.

Θέλουμε μέσα από την κατάληψη να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες καταλήψεις που συμβαίνουν ανά την Ελλάδα: ο κινηματογράφος «Ολύμπιον» στη Θεσσαλονίκη, το κτίριο της ΓΣΕΕ και το Πολυτεχνείο στην Αθήνα, δεκάδες άλλες πανεπιστημιακές σχολές και κτίρια, στον Ν. Ρωμανό που αγωνίζεται για τη χορήγηση των εκπαιδευτικών του αδειών.

Παράλληλα, επιθυμούμε τη δημιουργία ενός πραγματικού κέντρου αγώνα που θα μπλοκάρει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το τελευταίο νομοθετικό της διάταγμα το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου (ν. 4009), τις διαγραφές και τις απολύσεις, τη θέσπιση διδάκτρων, τη μετακύλιση του κόστους ζωής σε εμάς, την προσπάθεια κατάργησης των φοιτητικών συλλόγων και κάθε μορφής καταστολής οποιασδήποτε φωνής που αντιστέκεται.
Καλούμε: κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο, να μπει στη διαδικασία μαζικών συνελεύσεων και διαδικασιών, να λάβει αγωνιστικές αποφάσεις, να στηρίξει τις καταλήψεις που ήδη υπάρχουν (Ολύμπιον, Πρυτανεία) με στόχο τόσο την αλληλεγγύη στον αγώνα του Ν. Ρωμανού όσο και το μπλοκάρισμα της πολιτικής της απαξίωσης.

Επόμενη Ανοιχτή Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας: Παρασκευή 5/12 στις 19.00 στο κτήριο της Πρυτανείας

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ Ν. ΡΩΜΑΝΟΥ,

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΔΕΙΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ,

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Ανοιχτή Συνέλευση Κατάληψης Πρυτανείας

Γενική Συνέλευση Συλλόγου 25/11

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

(Αντιδομή Ε.Α.Α.Κ., Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών, Αγωνιζόμενοι Ανένταχτοι Φοιτητές)

Τα τελευταία χρόνια το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές (κράτος, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) έχουν εξαπολύσει μία πρωτοφανή επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με σκοπό το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελός τους. Η γενικευμένη επισφάλεια, οι μαζικές απολύσεις, η εργοδοτική τρομοκρατία, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, τα «υποτιθέμενα» προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας, τα διάφορα χαράτσια (ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ) αποτελούν όψεις διαχείρισης της κρίσης. Η καταστολή, η ποινικοποίηση των αγώνων, η τρομοκρατία «της κρίσης χρέους» και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποτελούν κεντρικά σημαντικά σημεία προκειμένου να επιβληθεί η καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Τα πρόσφατα παραδείγματα της καταστολής των φοιτητικών πορειών στην Αθήνα και των πορειών ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές αποδεικνύουν ακριβώς αυτό.

Από την άλλη, οι ταξικοί και κοινωνικοί αγώνες αδυνατούν τις περισσότερες φορές να στήσουν αναχώματα στην επίθεση που βιώνουμε. Αυτό οφείλεται, αφενός στη μη σύνδεση των επιμέρους αγώνων και στην εξατομίκευση, την ανάθεση, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που κυριαρχεί στους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους. Αφετέρου, η ύπαρξη ενός κλίματος εκλογικής αναμονής και εναπόθεσης των ελπίδων των αγωνιζόμενων σε μία κυβερνητική εναλλαγή, με πιο «φιλολαϊκή» διαχείριση της κρίσης τους εγκλωβίζει σε μία κινηματική απραξία.

Τον τελευταίο καιρό, βιώνουμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση εντός και εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μέσα σε διάστημα μόλις 2 μηνών, γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της καταστολής. Στη Θεσσαλονίκη, οι διαδικασίες της Συγκλήτου πραγματοποιούνται με τη παρουσία μπράβων, οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ ξήλωσαν και κατέσχεσαν τον πομπό του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM η παρεμπόδιση των γενικών συνελεύσεων με την απειλή της αστυνομίας (ΠΑΜΑΚ). Στην Αθήνα, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης, διέταξε lock-out, καλώντας διμοιρίες ΜΑΤ στις εισόδους του κτηρίου της πρυτανείας και της νομικής σχολής, ώστε να αποτρέψει την υλοποίηση της απόφασης του φοιτητικού συλλόγου της νομικής για κατάληψη της σχολής την Παρασκευή. Την επόμενη μέρα, φοιτητές μαζεύτηκαν έξω από τη νομική σχολή και δέχτηκαν κατευθείαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, η οποία προκάλεσε και δύο βαρύτατους τραυματισμούς φοιτητών. Αντανακλαστικά καλέστηκε πορεία για το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία γνώρισε ακόμα πιο βίαιη καταστολή στο Πολυτεχνείο. Τα παραπάνω περιστατικά μας κάνουν ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν θα δεχτεί κανένας να σταθεί εμπόδιο στην επιβολή των διαγραφών, των οργανισμών και γενικότερα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση

Διαγραφές

Οι διαγραφές έρχονται να παγιώσουν μια άλλη καθημερινότητα στους χώρους των σχολών, πλήρως εντατικοποιημένη και εξατομικευμένη, ένα διαρκές -ατομικό- τρέξιμο από μάθημα σε μάθημα και εργαστήριο σε εργαστήριο, ειδικά σε σχολές όπως οι δικές μας. Η πραγμάτωση των διαγραφών των «αιωνίων» θα δημιουργήσει τους όρους για τη νομιμοποίηση του ν+2 και των ορίων φοίτησης γενικότερα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, κινείται και διάταξη του οργανισμού που περιλαμβάνει τη διαγραφή φοιτητών σε περίπτωση αποτυχίας σε 3 γραπτές και 3 προφορικές εξετάσεις. Η συνθήκη που έχει επικρατήσει, με πολλούς από εμάς να δουλεύουμε σε δουλειές του κώλου, πάντα μαύρα και με ελαστικές σχέσεις είναι αρκετή για να μην μπορούμε να τελειώσουμε τις σχολές μας στα ν+2, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό φοιτητών και μαθητών από την εκπαίδευση συνολικά. Τελικός στόχος, η εμπέδωση του φόβου στους φοιτητές και η πρώιμη πειθάρχηση των αγώνων, των συνελεύσεων και των καταλήψεων τους.

Οργανισμός

Ο οργανισμός είναι ένα σύνολο στοιχείων και διατάξεων του Υπουργείου Παιδείας που αφορά το πανεπιστήμιο, τις λειτουργίες, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους, την επιβολή της αναδιάρθρωσης με μία λέξη. Κύρια πτυχή του είναι η διάσπαση του πτυχίου σε δύο κύκλους σπουδών (3+2) που το πέρασμα στον επόμενο κύκλο σημαίνει δίδακτρα ή εξετάσεις. Η ιδιωτικοποίηση κομματιών (καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη) των πανεπιστημίων, η επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους (εταιρίες spin-off, θυγατρικές εταιρίες) και η λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που συντελείται αθόρυβα όλα αυτά τα χρόνια, εντείνεται με την εφαρμογή του οργανισμού, χωρίς αυτό να σημαίνει την απόσυρση του κράτους.

Κόστος Φοίτησης

Η λέσχη, οι εστίες, οι φτηνότερες μετακινήσεις, οι δωρεάν σημειώσεις – η φοιτητική μέριμνα δηλαδή, αποτελούν αιτήματα που προηγούμενες φοιτητικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να καθιερώσουν. Στη λέσχη, παρά τις περσινές δυναμικές παρεμβάσεις φοιτητικών συλλόγων, σχημάτων και συλλογικοτήτων εντός του πανεπιστημίου ο έλεγχος πάσο στη είσοδο συνεχίζεται, αποκλείοντας τόσο φοιτητές (7ου έτους και πάνω, φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, φοιτητές που δεν πληρούν τα κριτήρια) όσο κυρίως κοινωνικά κομμάτια (μετανάστες, άνεργους, άστεγους, εργαζόμενους) που έχουν ανάγκη τη λέσχη όσο εμείς. Παράλληλα, η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου του ΟΑΣΘ με ταυτόχρονη μείωση των υπηρεσιών του, μετακυλύει το κόστος ζωής όλο και περισσότερο σε εμάς.

Ο αγώνας για τη διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της λέσχης και της μη αύξησης του εισιτήριου είναι ένας αγώνας ενάντια στη μετακύλιση του κόστους ζωής σε εμάς. Είναι αγώνας για την καλύτερη διαβίωση στους χώρους που κινούμαστε και σπουδάζουμε. Αρνούμαστε να πληρώσουμε για αυτά που κερδήθηκαν μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις.

Τελικός στόχος:

Η εντατικοποίηση των σπουδών (μαθήματα αλυσίδες, προαπαιτούμενα, αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών) και της εργασίας, το αδιάκοπο κυνήγι πιστωτικών μονάδων, οι διαγραφές, οι απολύσεις εργαζομένων, η κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας και η αύξηση του κόστους ζωής, η κατάργηση του ασύλου, τα κλειδώματα αιθουσών, οι εκκενώσεις πολιτικών στεκιών, η αστυνόμευση, αποτελούν πτυχές της συνολικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Στοχεύουν στη διαμόρφωση, από τη μία, μιας πιο αυταρχικοποιημένης διοίκησης και ενός πανεπιστημίου πλήρως αποστειρωμένου, καθαρά για ακαδημαϊκούς σκοπούς καταστέλλοντας οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση, και από την άλλη, ενός ευέλικτου, εξειδικευμένου, πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού έτοιμου να ζήσει με τα λίγα συλλογικά και να παλέψει για τα υπόλοιπα ατομικά.

Το παραπάνω μοντέλο εργαζόμενου είναι αυτό που απαιτούν και οι εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Συγκεκριμένα, στον κλάδο μας πέραν της ανεργίας, της επισφάλειας, και του υπέρογκου ποσού που απαιτείται προκείμενου να ασφαλιζόμαστε στο ταμείο έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τη διαίρεσή μας σε δύο κατηγορίες «Α» και «Β» με διαφορετικά εργασιακά δικαιώματα συνεπώς και διαφορετική αντίληψη στη συλλογική διεκδίκηση. Ενώ ο «Α» θα έχει κατοχυρωμένα όλα του τα εργασιακά δικαιώματα, ο «Β» στην καλύτερη περίπτωση θα δουλεύει με αποδοχές ανειδίκευτου υπαλλήλου και στη χειρότερη άμισθα

Η δική μας απάντηση

Εμείς από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε ότι η απάντηση δεν πρέπει να είναι μερική αλλά συνολική και δυναμική ενάντια σε κάθε Φορτσάκη που ευαγγελίζεται την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων. Να μαζικοποιήσουμε ξανά τις διαδικασίες των συλλόγων μας, να στηρίξουμε τις καταλήψεις μας, να πλαισιώσουμε τις δράσεις τους, να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τους αγώνες που συμβαίνουν μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο, να στηρίξουμε μαχητικά την απεργία στις 27/11, να ριζοσπαστικοποιήσουμε τα περιεχόμενα και τις πρακτικές μας. Καταλαμβάνουμε τη σχολή μας ως ένα ακόμα μέσο πίεσης στις κυρίαρχες πολιτικές, επανοικειποιούμαστε τους χώρους και τους χρόνους για επικοινωνία και δράση, οικοδομούμε μια πραγματική κοινότητα αγώνα.

Παλεύουμε για:

  • Ρήξη με τις πολιτικές του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκφραστών (κράτος, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) και με την καθημερινή εκμετάλλευση.
  • Καμία μετακύλιση του κόστους φοίτησης στις πλάτες μας. Δωρεάν σίτιση, στέγαση. Διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της λέσχης. Ελεύθερες μετακινήσεις – καμία αύξηση του εισιτηρίου.
  • Καμία διαγραφή φοιτητή.
  • Καμία απόλυση εργαζομένου.
  • Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το τελευταίο της νομοθετικό διάταγμα (ν. Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου).
  • Ενάντια στον Οργανισμό και τη διάσπαση των πτυχίων.
  • Έξω η αστυνομία και οι security από τις σχολές.
  • Όχι στην αυταρχικοποίηση των οργάνων διοίκησης. Ανοιχτές διαδικασίες Συγκλήτου για όλους.
  • Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία.

Προχωράμε σε:

  1. Κατάληψη της σχολής τις ημέρες 26,27,28 Νοεμβρίου.
  2. Συμμετοχή του Συλλόγου στην γενική απεργία της Πέμπτης 27/11, με προσυγκέντρωση στη Κάμαρα (9:30) μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σωματεία και τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους.
  3. Συγκρότηση Ανοιχτής Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης που θα αποφασίσει η ίδια το περιεχόμενο και τη μορφή των δράσεων (λέσχη, ΟΑΣΘ κτλ.) της Κατάληψης, στη κατεύθυνση της απόφασης του συλλόγου.
  4. Συντονισμός με άλλους Φοιτητικούς Συλλόγους και Καταλήψεις Σχολών, σε παρόμοια αγωνιστική κατεύθυνση.
  5. Μαζική παράσταση τη Παρασκευή 28 Νοεμβρίου στον Πρύτανη.
  6. Νέα Γενική Συνέλευση τη Τρίτη 2 Δεκεμβρίου με σκοπό τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα.

Για την καταστολή που έγινε συνήθεια..

58cfc5ca7ae107ee83bc81bcebfb69bb

Τον τελευταίο καιρό, βιώνουμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση εντός και εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μέσα σε διάστημα μόλις 2 μηνών, γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της καταστολής από μεριά κράτους και κεφαλαίου. Στις 5/11 οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, μετά από καταγγελία της ΕΕΤΤ (Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων), ξήλωσαν και κατέσχεσαν τον πομπό του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431AM, ξεκαθαρίζοντας τη στάση τους: να μην επιστραφεί ο εξοπλισμός, χωρίς ονομαστική στοχοποίηση. Μία εβδομάδα μετά, στις 12/11, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ διέταξε lock-out, καλώντας διμοιρίες ΜΑΤ στις εισόδους του κτηρίου της πρυτανείας και της νομικής σχολής, ώστε να παρεμποδίσει την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου της νομικής για κατάληψη της σχολής την Παρασκευή. Την επόμενη μέρα, φοιτητές μαζεύτηκαν έξω από τη νομική σχολή και δέχτηκαν κατευθείαν την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, η οποία προκάλεσε και δύο βαρύτατους τραυματισμούς φοιτητών. Αντανακλαστικά καλέστηκε πορεία για το απόγευμα της ίδιας μέρας, η οποία γνώρισε ακόμα πιο βίαιη καταστολή στο Πολυτεχνείο.

Γεγονότα όπως αυτά δεν πρέπει να τα βλέπουμε μεμονωμένα καθώς εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου. Οι συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί και προσπαθούν να εφαρμοστούν τα τελευταία τριάντα χρόνια, στοχεύουν στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την μετατροπή του πανεπιστημίου σ’ ένα χώρο μετάδοσης στείρας γνώσης, αφιλόξενο προς κάθε πολιτική διαδικασία και δομή, σύμφωνα με τα πρότυπα των πανεπιστημίων του εξωτερικού. Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσονται τα κλειδώματα αιθουσών, το κατέβασμα αφισών, οι «άσπροι» τοίχοι, το σφράγισμα πολιτικών στεκιών εντός των πανεπιστημίων. Από την άλλη βλέπουμε το κόστος φοίτησής μας να μετακυλίεται στις πλάτες μας (λέσχη, συγγράμματα, μεταφορές) και να εντατικοποιούνται οι σπουδές μας (ν+2, διαγραφές) με σκοπό την μετατροπή μας σε υποτιμημένους, ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους σύμφωνα δηλαδή με τις προσταγές των αφεντικών. Γίνεται πλέον ξεκάθαρη η προσπάθεια φίμωσης από πλευράς πανεπιστημιακών αρχών, κάθε ελεύθερου και αντικαθεστωτικού λόγου (98FM στην Αθήνα, 105FM στην Μυτιλήνη, Radio-Revolt και 1431AM στη Θεσσαλονίκη). Τελευταία δείγματα αυτής της πολιτικής, αποτελούν οι αποκλεισμοί των φοιτητών από τις συγκλήτους και η παρεμπόδιση των γενικών συνελεύσεων των συλλόγων υπό την απειλή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια (ΠΑ.ΜΑΚ).

Εμείς από την μεριά μας, δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η καταστολή θα σταματήσει στα πρόσφατα αυτά γεγονότα, ήδη ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Φορτσάκης, με ανακοίνωσή του προανήγγειλε την κατάργηση των γενικών συνελεύσεων και την αντικατάσταση τους με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα. Μοναδικό εμπόδιο μπορούμε να σταθούμε όλοι εμείς που επιλέγουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο, να συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας, να τους συνδέουμε με άλλους, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Υπερασπιζόμαστε τους χώρους και τις δομές του ανταγωνιστικού κινήματος κόντρα στο δόγμα «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» που τείνει να απλωθεί παντού.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΣΕ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Το κείμενο σε pdf εδώ: Για την καταστολή που έγινε συνήθεια..

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

bio_pharm_pol 2

Καθώς η επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους του συνεχίζεται αμείωτη σε όλα τα μέτωπα, καθώς οι περιφράξεις και οι αποκλεισμοί εντείνονται, καθώς το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε έναν αποστειρωμένο χώρο αποκλειστικά για ακαδημαϊκούς σκοπούς, εμείς δεν σταματάμε να οργανωνόμαστε από τα κάτω με βάση την ταξική μας ταυτότητα, ξεπερνώντας τους διαχωρισμούς. Υπερασπιζόμαστε τα στέκια και τις καταλήψεις, ενισχύουμε τις δομές του ανταγωνιστικού κινήματος, επανοικιοποιούμαστε τους χώρους εργασίας μας και τις σχολές, ανασυνθέτουμε την κοινότητα αγώνα μας.

Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές, ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

ΜΜΜ_aspm3_blog

Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές,

Συνεπιβάτες στις λεωφορειακές γραμμές, σύντροφοι στην αναμονή στη στάση:

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί πρέπει να πληρώνουμε εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Μας λένε ότι αποτελούν μια δημόσια επιχείρηση, η οποία προκειμένου να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της και να πληρώνει τους εργαζόμενους πρέπει να έχει κάποια έσοδα. Μήπως μας περνάνε για ηλίθιους;

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δε δημιουργήθηκαν για να ικανοποιήσουν την ανθρώπινη ανάγκη για μετακίνηση αλλά τις ανάγκες των αφεντικών και της καπιταλιστικής παραγωγής. Οι καθημερινές διαδρομές τους προορίζονται για τη μετακίνηση της εργατικής μας δύναμης, στο εργοστάσιο και τους χώρους εργασίας, στο σχολείο και το πανεπιστήμιο, στα μπαρ και τα κέντρα διασκέδασης. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούν την οργανωμένη μετακίνηση της εργασίας μας στην πόλη, μέσω της οποίας τα διάφορα αφεντικά επωφελούνται, βγάζουν φράγκα και θέλουν από πάνω να την πληρώνουμε εμείς. Σε τελική ανάλυση, από πού κι ως πού προκύπτει ότι πρέπει εμείς να πληρώνουμε για παροχές του κοινωνικού κράτους; Πόσες ακόμα από τις κατακτήσεις της τάξης μας πρέπει να χαρίσουμε στο κράτος και τους λακέδες του; Ήδη ο μισθός μας, για όσους δουλεύουν ακόμα, δεν φτάνει ούτε για το μήνα, πόσο μάλλον για να πληρώνουμε τα κάθε λογής χαράτσια τους (ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ). Στα «δημόσια» νοσοκομεία πληρώνουμε είσοδο, στα «δημόσια» πανεπιστήμια το κόστος φοίτησης μετακυλίεται όλο και περισσότερο σε εμάς. Και τώρα πρέπει να ανεχτούμε και την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου των λεωφορείων.

Σε αντίθεση με την αύξηση του εισιτηρίου, οι ήδη μειωμένοι λόγω περικοπών, μισθοί των εργαζομένων μειώνονται ακόμα περισσότερο και οι υπηρεσίες που παρέχουν συνεχίζουν να χειροτερεύουν. Τα δρομολόγια έχουν αραιώσει δραματικά και τώρα πια καταργούνται και όσα ξεκινούσαν μετά τις 00:00. Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου αν το κράτος θέλει να μειώσει τις κρατικές επιχορηγήσεις του και ο ΟΑΣΘ να αυξήσει τα έσοδα του για να εξασφαλίσει την «βιωσιμότητα» του, δεν θα βάλουμε εμείς πλάτη για να σωθούν οι καπιταλιστές. Μην ξεχνάμε ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι και αυτά προϊόντα της δικής μας εργασίας. Αρνούμαστε να πληρώσουμε εισιτήριο, αρνούμαστε να πληρώσουμε για αυτά που μας ανήκουν.

ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

Δεν μας τρομοκρατούν οι καταγγελίες για «λαθρεπιβίβαση», ούτε οι security και οι ελεγκτές που πληρώνονται με ποσοστά ανά κλήση και δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο, ειδικά όταν πρόκειται για μετανάστες, στο να κόβουν πρόστιμα και να καλούν τους μπάτσους. Δεν ξεχνάμε το θάνατο του Θανάση Καναούτη, πέρυσι τον Αύγουστο στο Περιστέρι, μετά από «διαπληκτισμό» με ελεγκτή επειδή δεν είχε εισιτήριο. Δεν ψαρώνουμε από τους νομοταγείς μικροαστούς που θέλουν να κάνουν θυσίες για τη χώρα, αν θέλουν ας πληρώσουν αυτοί το εισιτήριο μας.

Εμείς συνεχίζουμε το βιολί μας, δεν κόβουμε εισιτήριο ή ανταλλάσουμε τα ήδη επικυρωμένα. Χρησιμοποιούμε τα νομοθετικά μέσα εναντίον τους, δεν δίνουμε τα στοιχεία μας σε ελεγκτές και security παρά μόνο αν είναι παρών αστυνομικός, δεν τους ακολουθούμε και κατεβαίνουμε στην επόμενη στάση, η παράνομη παρακράτηση (άρθρο 325 του Ποινικού Κώδικα) διώκεται αυτεπάγγελτα. Δείχνουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας και δεν αφήνουμε κανέναν στα χέρια των μπάτσων και των ελεγκτών. Τσαμπουκαλευόμαστε μαζί τους και τους παρεμποδίζουμε κατά τη διάρκεια της άθλιας δουλειάς τους, στεκόμαστε δίπλα στους μετανάστες κόντρα στις ρατσιστικές ρητορείες, μπλοκάρουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα. Αναγνωρίζουμε, στα πρόσωπα των συνεπιβατών μας, συντρόφους στις καθημερινές διαδρομές, συλλογικοποιούμε τις αρνήσεις και τις αντιστάσεις μας. Μετατρέπουμε τα λεωφορεία σε ένα ακόμη πεδίο αγώνα, επικοινωνίας και δράσης ενάντια σε όσους μας κλέβουν τη ζωή και κερδοσκοπούν εις βάρος μας.
       

       ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

       ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ

Το κείμενο σε pdf εδώ: Ούτε εισιτήρια, ούτε ελεγκτές, ελεύθερες για όλους οι μεταφορές

Αλτ! control, delete (ή αλλιώς πειθάρχηση, έλεγχος, διαγραφή)

Αλτ! control, delete                                                                                                                                                                                              (ή αλλιώς πειθάρχηση, έλεγχος, διαγραφή)

Με απαρχή την κρίση, τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους τα τελευταία χρόνια εξαπολύουν μια επίθεση σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας μας, που είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Μειώσεις μισθών, απολύσεις, επισφαλείς σχέσεις εργασίας, νομοθετικές ρυθμίσεις που εντείνουν τον έλεγχο και την καταστολή, είναι μόνο μερικές από τις πλευρές της βίαιης υποτίμησης της ζωής μας. Προφανώς, το πανεπιστήμιο, σαν ενεργό κύτταρο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, δε θα μπορούσε να λείπει από αυτόν τον κύκλο μεταρρυθμίσεων. Το τελευταίο διάστημα, πολλά κομμάτια του πανεπιστημίου (εργολαβικοί, διοικητικοί υπάλληλοι) έχουν πληγεί από τις απολύσεις και το μέτρο διαθεσιμότητας, ενώ οι αγώνες τους κάθε φορά καταστέλλονται και βρίσκουν τα όρια τους. Παράλληλα, η στροφή στην ιδιωτικοποίηση που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια, από τη μεριά του κεφαλαίου και του κράτους του, και η επίθεση τους στον κοινωνικό μισθό, μετακυλύει το κόστος φοίτησης στις πλάτες των φοιτητών (λέσχη, συγγράμματα) και εντατικοποιεί τις σπουδές μας, προκειμένου να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σ’ ένα χώρο μετάδοσης στείρας γνώσης, αφιλόξενο προς κάθε πολιτική διαδικασία και δομή, σύμφωνα με τα πρότυπα των πανεπιστημίων του εξωτερικού.
Επόμενη πράξη αυτού του έργου, οι διαγραφές των «αιώνιων» φοιτητών. Ο Λοβέρδος, ως νέος υπουργός παιδείας, δεσμεύτηκε να «καθαρίσει» (όπως καθάρισε το 2012 την ελληνική κοινωνία από τις οροθετικές γυναίκες) τα πανεπιστήμια από 180.000 φοιτητές, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει το όριο σπουδών τους. Σύμφωνα με τη ρύθμιση, που υπερψηφίστηκε στην Βουλή στις αρχές Σεπτέμβρη, όσοι φοιτητές παρουσιάστηκαν σε κάποια από τις εξεταστικές ή έχουν συμπληρώσει δήλωση μαθημάτων τα τελευταία δύο χρόνια εξαιρούνται από την άμεση διαγραφή και τους δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στις δύο επόμενες εξεταστικές, του Σεπτεμβρίου και του Ιανουαρίου. Αυτή η εξέλιξη έχει ως σκοπό να ενισχύσει την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», εκτονώνοντας την επικρατούσα ένταση και διασπώντας ακόμα περισσότερο το φοιτητικό σώμα.
Πόσο μεγάλο είναι λοιπόν το βάρος που αποτελούν οι αιώνιοι φοιτητές για το ελληνικό πανεπιστήμιο; Η πραγματικότητα είναι γνωστή σε κάθε έναν που έχει έστω και μια μικρή σχέση με το πανεπιστήμιο. Οι «λιμνάζοντες» φοιτητές, όπως είναι η καινούρια τους sic ονομασία, δεν κοστίζουν κάτι περισσότερο από δύο-τρία χαρτιά σε κάθε εξεταστική. Δεν έχουν πάσο και ως εκ τούτου στερούνται όλων των φοιτητικών παροχών (δωρεάν σίτιση, στέγαση). Αιτία της «αιωνιότητας» μπορεί να είναι η παράλληλη με τις σπουδές εργασία, μια συνθήκη η οποία δυσχεραίνει τη χρονική ρύθμιση των σπουδών. Όπως επίσης, και η οικονομική αδυναμία ορισμένων φοιτητών να εγκατασταθούν στον τόπο που εδρεύει η σχολή τους, με αποτέλεσμα να μπορούν να συμμετέχουν σε ορισμένες μόνο εξεταστικές. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι όλα αυτά πραγματοποιούνται για χάρη της περαιτέρω εντατικοποίησης. Όχι απλά στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα ενάντια στις διαγραφές, αλλά τον θεωρούμε δικό μας, καθώς το μέτρο στοχεύει σε όλους μας, εφαρμόζοντας στη συνέχεια τη διαγράφη του εκάστοτε φοιτητή που συμπληρώνει τα ν+2 έτη σπουδών. Το κράτος χρειάζεται ένα πανεπιστήμιο έρμαιο στις επιταγές του κεφαλαίου, απαλλαγμένο από όλους τους «ανεπιθύμητους», ώστε να το παραδώσει «τακτοποιημένο» στις επιχειρήσεις που ήδη το λυμαίνονται.
Εμείς από τη μεριά μας, επιλέγουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο, να συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας, να προσπαθούμε να τους συνδέσουμε με τα κομμάτια της τάξης μας μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην όξυνση της ταξικής πάλης, την αυτόνομη και ταξική οργάνωση φοιτητών και εργαζομένων, την αμφισβήτηση της γνώσης και του θεσμού του πανεπιστημίου, την άρνηση του φοιτητικού lifestyle και των καθεστωτικών παρατάξεων. Δηλώνουμε ότι θα είμαστε έτοιμοι να μπλοκάρουμε τις διαγραφές, την εντατικοποίηση των σπουδών μας, την αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου και την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής μας.

Το κείμενο σε pdf εδώ: Αλτ! control, delete (ή αλλιώς πειθάρχηση, έλεγχος, διαγραφή)

Ανταπόκριση από την μικροφωνική/συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες μετανάστες της ΑΣΟΕΕ

Φωτογραφίες από τη μικροφωνική/συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες μετανάστες της ΑΣΟΕΕ που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Αριστοτέλους την Τρίτη 24/6, από το Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών και την Αυτόνομη Παρέμβαση Νομικής – Απόδραση.

20140624_195408

 

20140624_195431