ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ…σε δύο πράξεις

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ: Πρώτη φορά «Αριστερά»

Το παζάρι της «ελπίδας» έληξε επεισοδιακά με ακόμα ένα μνημόνιο και ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να κάνει οτιδήποτε παραπάνω από κάποιες κινήσεις τακτικής (αφαίρεση κάγκελων περιμετρικά της Βουλής, άνοιγμα της ΕΡΤ, επαναπρόσληψη καθαριστριών/ διοικητικών υπαλλήλων, άρση των διαγραφών “λιμνάζοντων” φοιτητών κα.), για να δικαιολογήσει άλλωστε και το «αριστερό» του προφίλ, που με τόση προσπάθεια κατάφερε να δημιουργήσει, ενώ αναπαρήγαγε τα τελευταία χρόνια την τακτική της αφομοίωσης κινηματικών κομματιών της κοινωνίας. Ταυτόχρονα δε για να διατηρήσει συμπαγές το κοινωνικό σώμα και να κατευνάσει τις κοινωνικές εκρήξεις υιοθέτησε το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας. Από την άλλη, η «φρέσκια» ακόμη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί την συνέχιση της πολιτικής απαξίωσης μέσα από την αναντίρρητη επιβολή του τρίτου και πλέον Μνημονίου, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την υποτίμηση μας. Μάλιστα, χαρακτηριστικό παράδειγμα της όξυνσης της ταξικής πάλης που θα ενταθεί και μέσα στο επόμενο διάστημα από πλευράς κράτους και κεφαλαίου είναι η ξαφνική δίωξη 14 διοικητικών υπαλλήλων που συμμετείχαν στις απεργίες ενάντια στην διαθεσιμότητα δύο χρόνια πριν. Η πρόφαση αυτής της δίωξης είναι ότι «ως υπαίτιοι του ότι με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη την απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους». Διαφαίνεται λοιπόν, η στρατηγική του κεφαλαίου για περαιτέρω απαξίωση των ζωών μας μέσα από την ποινικοποίηση των αγώνων.

Και μέσα στο πανεπιστήμιο όμως τα πράγματα ακολουθούν την ίδια τροπή. Το νομοσχέδιο Μπαλτά για την Παιδεία , το οποίο είχε ανακοινωθεί την περασμένη άνοιξη πήγε «περίπατο», μιας και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις για κάποιες από τις διατάξεις του (συμμετοχή των εργαζόμενων και των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές και στα όργανα διοίκησης των Σχολών και των Τμημάτων, κατάργηση διαγραφών φοιτητών και άλλων μέτρων του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου), ενώ η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να καθυστερήσει την διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερο(ίσως για να αλλάξει πλεύση λέμε εμείς). Όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση, όποιον χρωματισμό και να έχει η κρατική εξουσία, το πανεπιστήμιο θα εξακολουθεί να λειτουργεί ως θεσμός αναπαραγωγής, εκπαίδευσης και πειθάρχησης της εργασιακής μας δύναμης, διαχωρισμού χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας. Για αυτό το λόγο και η καταστολή θα αυξάνεται(βλέπε εκκενώσεις καταλήψεων, στεκιών) και η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου θα εξελίσσεται.

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η Ευρώπη ρίχνει δάκρυα για τους μετανάστες

Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι οι αρχηγοί των Ευρωπαϊκών κρατών ξαφνικά απέκτησαν ευαισθησία ώστε να ρίχνουν τόνους κροκοδείλιων δακρύων μπροστά στις οθόνες βλέποντας τα συνεχόμενα μεταναστευτικά ρεύματα να «εισβάλλουν» στις χώρες τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Άλλωστε κάποιοι από αυτούς ήταν πιο ειλικρινείς. Έκαναν όσο πιο ξεκάθαρη γινόταν την εχθρική τους στάση: χημικά, ξύλο και συλλήψεις περίμεναν τους μετανάστες στα σύνορα αρκετών χωρών. Από την άλλη, το ελληνικό κράτος παρακολούθησε όλο το καλοκαίρι «μουδιασμένα» το μεταναστευτικό ζήτημα, βάζοντας ως πρώτο και κύριο άξονα την οικονομική πολιτική και τις «γενναίες» διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη για το νέο Μνημόνιο. Το ντόπιο κεφάλαιο (μικρό και μεγάλο) ωστόσο συνειδητοποίησε από νωρίς τις μεταναστευτικές ροές ως μια επικερδή επιχείρηση και έκανε τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση (πχ. είναι άπειρες οι καταγγελίες για πώληση ειδών πρώτης ανάγκης έναντι υπέρογκων ποσών). Παράλληλα, η κοινωνία αντιμετώπισε το θέμα με μια σχετική σύγχυση, άλλοτε υιοθετώντας ρατσιστικές συμπεριφορές (βλέπε νησιά του Αιγαίου) και άλλοτε αντιμετωπίζοντας το θέμα των μεταναστών πιο συναισθηματικά (κάνοντας άλλωστε τον σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες). Δεν λείπουν βέβαια και οι εξαιρέσεις μερικών κομματιών που από την πρώτη στιγμή έδειξαν έμπρακτα αλληλεγγύη(συλλογή πρώτων ειδών, φιλοξενία, πορείες κλπ).

Εμείς από την πλευρά μας πιστεύουμε πως τα κροκοδείλια δάκρυα και τα χημικά είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Το κεφάλαιο και οι εκφραστές του θα διαχειρίζονται πάντα τους καταπιεσμένους και στην προκειμένη περίπτωση τους μετανάστες σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Έτσι, άλλες φορές θα αποτελούν απλά μάζες πλεονάζοντων ανθρώπων που θα πρέπει να εξαφανιστούν από τον χάρτη , είτε με την φυλάκισή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε με την φυσική εξόντωσή τους και άλλες φορές θα τους μεταχειρίζονται ως φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό για την ενίσχυση της κυριαρχίας τους. Για αυτό τον λόγο, μόλις οι ανάγκες για εύκολα εκμεταλλεύσιμο προσωπικό κορεστούν στο εσωτερικό της Ευρώπης, τα δάκρυα θα στερέψουν και οι μετανάστες θα γευθούν για ακόμη μία φορά το πρόσωπο της εξουσίας.

                                                                                                         ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Για εμάς, που δεν αναγνωρίζουμε εθνικά σύνορα και διαχωρισμούς, οι δύο πράξεις αυτού του έργου έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής, αυτής της εκμετάλλευσης των από τα κάτω, κύριο γνώρισμα της καπιταλιστικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Απέναντι σε όλα αυτά είναι χρέος μας να χτίσουμε τα απαραίτητα αναχώματα , προτάσσοντας την συλλογική πάλη για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων. Το είπαμε και θα το ξαναπούμε:

 

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

Το κείμενο σε pdf εδώ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ… σε δύο πράξεις

Δράση αλληλεγγύης στους διοικητικούς υπαλλήλους που διώκονται για την απεργία τους

Την Δευτέρα 12/10, ημέρα διεξαγωγής της δίκης των 14 εργαζομένων στα πανεπιστήμια οι οποίοι διώκονται για την συμμετοχή τους στις απεργίες του 2013 ενάντια στις διαθεσιμότητες, κολλήθηκαν στράτσα στο εσωτερικό της σχολής μας καθώς και απέναντι από την Πρυτανεία του ΑΠΘ, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

DSC_0663 13-10-15_1655

Διήμερο εκδηλώσεων στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων | 15-16/5/2015

50x70_goulas2

Παρασκευή 15/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Εμπειρίες και προοπτικές απο τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, η απο κοινού οργάνωση των φοιτητών και εργαζομένων και ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις. Με αφορμή το βιβλίο ”Απο την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω”.Θα υπάρξει παρέμβαση απο συντρόφους που συμμετείχαν στην έκδοση ” Μία συνάντηση που δεν έγινε. Φοιτητικές καταλήψεις-απεργία δασκάλων 2006-2007”

Σάββατο 16/5:

Συναυλία* με τους Junkheart/τούρι μπέρι/σπειρα/ήρωας/Phonotribe

*συνδιοργανώνεται από το σύνολο των σχημάτων που συμμετέχουν στην οργάνωση του φεστιβάλ

Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων:

Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης από την Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου.

 

el_pap_mprosoura

Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων , 27/4-29/5/2015

Φεστιβάλ Αυτόνομων Σχημάτων

Δημιουργώντας ρωγμές στην πανεπιστημιακή κανονικότητα

Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί ένα ουδέτερο πεδίο όπου διακινείται ελεύθερα η «αντικειμενική» γνώση, αλλά ιστορικά ο ρόλος του είναι η αναπαραγωγή του συνόλου των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Η αναδιάρθρωση που έλαβε χώρα τα τελευταία χρόνια τόσο εκτός όσο και εντός πανεπιστημίου, ήρθε να το αναπροσαρμόσει, ώστε να καταστεί επικερδές για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ιδιωτικοποιώντας περαιτέρω τις δομές του (έρευνα για ιδιωτικές εταιρίες, εργολαβίες κλπ), μετακυλίοντας το κόστος φοίτησής μας στις πλάτες μας, επιβάλλοντας την εντατικοποίηση στο εσωτερικό του (ν+2, διαγραφές, υποχρεωτικές παρουσίες) και καταστέλλοντας όσους και όσες επιμένουν να δρουν ενάντία του. Το αποτέλεσμα που βιώνουμε πλέον καθημερινά είναι η περίφραξη και η απονέκρωση των χώρων, η εντατικοποίηση των σπουδών μας και ο καριερισμός, η αποκοπή από συλλογικές διαδικασίες και η στέρηση δημιουργικού χρόνου, η καταστολή, οι εκκενώσεις στεκιών, οι αποστειρωμένες αίθουσες.

Τα παραπάνω καθιστούν σαφές πως οι όροι με τους οποίους υπάρχουμε μέσα στο πανεπιστήμιο προωθούν την περαιτέρω υποτίμησή μας και πως δεν μπορούμε παρά να το αντιμετωπίζουμε ως ακόμα ένα πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Με αφετηρία τη φοιτητική μας ταυτότητα συγκροτούμαστε αδιαμεσολάβητα και αντιεραρχικά, παρεμβαίνουμε μέσα στις συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και ενάντια στις παγιωμένες λογικές της ανάθεσης, των τυπικών και άτυπων ιεραρχιών που ενυπάρχουν στις διαδικασίες, της παράταξης, προσπαθώντας να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας και να συνδέσουμε τους αγώνες μας με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται. Στήνουμε κοινότητες αγώνα εντός και εκτός σχολών, στη βάση της ικανοποίησης των αναγκών και των επιθυμιών μας, χωρίς να εγκλωβιζόμαστε στους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται, άλλα έχοντας ως κατεύθυνση το ξεπέρασμά τους. Το σπάσιμο αυτών των διαχωρισμών κινείται ενάντια στην ακαδημαϊκή ενότητα, η οποία νομιμοποιεί και προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αντιμάχεται κάθε ταξικό αγώνα.

Μέσα στη κίνηση αυτή εντάσσουμε και το φεστιβάλ μας, που δεν αποτελεί ούτε την αρχή ούτε το τέλος των αγώνων μας. Είναι μια προσπάθεια να ρηγματώσουμε την πανεπιστημιακή κανονικότητα που έχει επιβάλλει η αναδιάρθρωση, να υπάρξουμε μέσα στους ασφυκτικούς χώρους και τους εντατικοποιημένους χρόνους του πανεπιστημίου με τους δικούς μας όρους. Να συζητήσουμε για τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τους αγώνες μας, να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις μας ως σχέσεις συντροφικότητας και όχι ανταγωνισμού, να συναντηθούμε μακρυά από τις διαλέξεις και τα εργαστήρια, σε συζητήσεις και εκδηλώσεις, να διασκεδάσουμε στεκόμενες κριτικά απέναντι στο θέαμα και στην εμπορευματοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Όχι γιατί μας ενδιαφέρει ένα εναλλακτικό όμορφο πανεπιστήμιο, αλλά γιατί έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο ίδιο το ξεπέρασμά του.

afisafestπρο-mikro

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ

Δευτέρα 27/4:

Workshop: Βασικές έννοιες μαρξισμού και αναλυτικά εργαλεία.

19:00 Πολυτεχνείο ,Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Τετάρτη 29/4:

Jam στο Βιολογικό

19:00

Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού Φαρμακευτικής

Πέμπτη 30/4:

Ρεμπέτικο

21:00 γρασίδια φιλοσοφικής (σε περίπτωση βροχής ΝΟΠΕ)

Αυτόνομο Σχήμα Οικονομικού

Τρίτη 5/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Μέρος Ι : Τρέλα – Κανονικότητα – Εγκλεισμός : απόπειρες εξοικείωσης και ερμηνείας

Ομιλήτρια: Α. Εμμανουηλίδου

19:00 Νέα Πτέρυγα Φιλοσοφικής, αίθουσα 106(2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα ψυχολογίας και ANTISEPSIA

Τετάρτη 6/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Μέρος ΙΙ : Αντιψυχιατρική: οισμοί και βασικοί στόχοι

Ομιλητής: Κ. Μπαϊρακτάρης

19:00 Νέα Πτέρυγα Φιλοσοφικής, αίθουσα 108(2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα ψυχολογίας και ANTISEPSIA

Πέμπτη 7/5:

Τσικνοπέμπτη στο αίθριο του πολυτεχνείου

15:00

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους – Μηχανολόγους

Παρασκευή 8/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Παρουσίαση της μπροσούρας: Προγράμματα “καταπολέμησης της ανεργίας”: σύγχρονα εργαλεία υποτίμησης και πειθάρχησης

από την Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Αρχιτεκτονικής, αίθουσα 301 (2ος όροφος)

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Σάββατο 9/5 :

Χρωματοπόλεμος

(φέρτε πρόχειρα ρούχα, λευκές μπλούζες, καπέλα και νερό)

16:00 ΣΘΕ (Αν βρέχει Κυριακή με οποιοδήποτε καιρό)

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Δευτέρα 11/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ο δρόμος έχει την δική του (ποινική) ιστορία: Αντιμάθημα ποινικού δικαίου

18:00 Στέκι Συλλόγου Φοιτητών Νομικής (Φυστικί πόρτα)

Αυτόνομη Παρέμβαση στην Νομική – Απόδραση

Τρίτη 12/5:

Υπαίθριο καφενείο

(μπύρα , σλακ λάιν και συμπαθεια)

14:00 γρασίδια φιλοσοφικής

Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού – Αρχαιολογικού

Πέμπτη 14/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Οι πάνω δανείζονται , οι κάτω χρωστάνε

20:00 Τυπογραφείο (αίθουσα Γ, διπλα από φουαγιέ ΝΟΠΕ)

Αυτόνομο Σχήμα Οικονομικού

Παρασκευή 15/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Εμπειρίες και προοπτικές από τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, η από κοινού οργάνωση φοιτητών και εργαζομένων και ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις.

Με αφορμή το βιβλίο: «Από την άμπωτη στην παλίρροια και πίσω πάλι» .Θα υπάρξει τοποθέτηση από συντρόφους που συμμετείχαν στην έκδοση του βιβλίου «Μια συνάντηση που δεν έγινε».

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αιθουσα 542

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών

Σάββατο 16/5:

Συναυλία με τους:

Junkheart, Τούρι Μπέρι, Σπείρα, Ήρωας , Phonotribe

22:00 Parking του Πολυτεχνείου

Δευτέρα 18/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Βρώμικες αναγνώσεις της καθαρ(ι)ότητας: Σώμα, χώρος κ μηχανισμοί πειθάρχησης

18:00 Στέκι Συλλόγου Φοιτητών Νομικής (Φυστικί πόρτα)

Αυτόνομη Παρέμβαση στην Νομική – Απόδραση

Τρίτη 19/5 :

Εκδήλωση – Συζήτηση: Γιατροί στην υπηρεσία της εξουσίας

19:00 Στέκι στην Ιατρική

ANTISEPSIA

Τετάρτη 20/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Πειραματόζωα: θύματα στο βωμό του κέρδους

17.00, στέκι στο βιολογικό

Αυτόνομο Σχήμα Βιολογικού-Φαρμακευτικης

&

Live: Folkιές και λοιπά μάγκικα

22:00 Γρασίδια Φιλοσοφικής

Αυτόνομο Σχήμα Ψυχολογίας

Πέμπτη 21/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Συνεργατισμός : Ιστορική αναδρομή και κριτική προσέγγιση

18:00 Γεωπονία

Αυτόνομο Σχήμα Γεωπονίας

Παρασκευή 22/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Καριέρα-Εντατικοποίηση-Αναδιάρθρωση

18:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Ηλεκτρολόγων, αίθουσα Α5

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους – Μηχανολόγους

Δευτέρα 25/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Οι προοπτικές σύγκρουσης της αυτοδιαχείρισης της εργασίας ως απάντηση στις καπιταλιστικές σχέσεις

19:00 Πολυτεχνείο, Πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών , 2ος όροφος

Αυτόνομη Πρωτοβουλία στους Χημικούς Μηχανικούς – Από Κοινού

Τρίτη 26/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ελευθερία και Δημοκρατική Αυτονομία

19:00 ισόγειο ΝΟΠΕ, αίθουσα Α ισόγειο ΝΟΠΕ

Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Επιστημών- από τα κάτω

Τετάρτη 27/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Φλερτ με την Mary J: μια κριτική στον έλεγχο της χρήσης και διακίνησης της ινδικής κάνναβης

16:00 Στέκι στην Ιατρική

ΑΝΤΙΣΕPSIA

&

Συλλογική Κουζίνα

19:30 Ταράτσα Βιολογικού

Αυτόνομα Σχήματα Φυσικού, Γεωπονίας , Βιολογικού-Φαρμακευτικής, Φιλολογίας

Πέμπτη 28/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ελευθεριακή Παιδεία

+ προβολή του ντοκιμαντέρ «Σχολείοff» (από Άπατρις Σ. Ο. Ιωαννίνων )

18:30 ΣΘΕ, Αίθουσα Α11

Αυτόνομα Σχήματα Φυσικού και Φιλολογίας

Παρασκευή 29/5:

Εκδήλωση – Συζήτηση: Ιστορία, αρχαία ερείπια και εθνικά φαντάσματα

19:00 Αυτόνομο Στέκι Φιλοσοφικής (φουαγιέ νέας φιλοσοφικής, δίπλα στο αμφ.Β’)

Αυτόνομο Σχήμα Ιστορικού-Αρχαιολογικού

Διήμερο εκδηλώσεων από την Αυτόνομη Συνέλευση Μεταβατικού στα Ιωάννινα | 13-14/3/2015

Στις 13 και 14 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα, με πρωτοβουλία της Αυτόνομης Συνέλευσης Μεταβατικού και συμμετοχή αυτόνομων και ελευθεριακών σχημάτων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και του Αυτόνομου Σχήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ, εκδήλωση – συζήτηση με θέμα “Τρόποι Παρέμβασης των αναρχικών/αντιεξουσιαστικών/αυτόνομων στο πανεπιστήμιο”.

11006391_928760913822844_7336981234529629448_n

Η εκδήλωση ηχογραφήθηκε από το Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων:

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/717-20140313-metavatiko.html

 

Από την άμπωτη στην παλίρροια και πάλι πίσω

 3 συζητήσεις για τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και ορισμένες κριτικές σημειώσεις για την προοπτική των ταξικών αγώνων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Eksofullo apergia teliko 12.1.2015.indd

Eksofullo apergia teliko 12.1.2015.indd

Η προηγούμενη πανεπιστημιακή περίοδος σημαδεύτηκε, κυρίως, από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και των προεκτάσεών της. «Χάνουν το εξάμηνο οι φοιτητές;», «πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται στο ίδρυμα;», «πόση είναι η οικονομική ζημιά των ερευνητικών προγραμμάτων;». Για όσους όμως επιλέγουν, ακόμα, να διαβάζουν την ιστορία μέσα από την πάλη των τάξεων οι προεκτάσεις ήταν διαφορετικές. «Κατάφερε να συνδεθεί ο αγώνας των διοικητικών με τους φοιτητές;», «τι όρια συνάντησαν οι αγωνιζόμενοι;», «αμφισβητήθηκε ο κυρίαρχος ρόλος του πανεπιστημίου στην καπιταλιστική κοινωνία;». Σε αυτές τις τελευταίες ερωτήσεις, αλλά και σε ζητήματα που τέθηκαν όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο του αγώνα, προσπάθησαν να απαντήσουν μια σειρά εκδηλώσεων και συζητήσεων που έλαβαν χώρα σε διάφορες πόλεις όλο το προηγούμενο διάστημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Εργαζόμενοι ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικομαθηματικού (ΦΜΣ) ΕΚΠΑ
Αυτόνομο Σχήμα Σχολής Καλλιτεχνικών σπουδών (ΣΚΣ) ΤΕΙ Αθήνας
Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών

Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία: blog: unistrike.espivblogs.net | email: unistrike.espiv.net

Για την ανακατάληψη του κτιρίου διοίκησης ΑΠΘ 9/12/2014

Η πρυτανεία του ΑΠΘ τελεί υπό κατάληψη από εμάς.
Είμαστε οι «άγνωστοι» για τους πρυτάνεις φοιτητές/τριες που τασσόμαστε ενάντια στην αναδιάρθρωση που επιβάλλεται εντός κι εκτός των πανεπιστημίων, εργαζόμενες και απολυμένοι, πρώην φοβισμένοι και νυν οργισμένοι, αγωνιζόμενες ενάντια σε κάθε προσπάθεια του κεφαλαίου να επιβληθεί πάνω στις ζωές μας.

Συναντηθήκαμε στην προηγούμενη κατάληψη της πρυτανείας που καλέστηκε από την Σχολή Καλών Τεχνών στις 3/12 και μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις και δράσεις διαμορφώσαμε συντροφικές σχέσεις και ξεκινήσαμε μια διαδικασία αγώνα που κορυφώθηκε με την παρουσία μας ως αυτούσιου μπλοκ στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη.

Βλέποντας την αναδιάρθρωση, εκπαιδευτική και όχι μόνο, ως ένα δομικό συστατικό του συστήματος ώστε αυτό να αναπαραχθεί και να επιβιώσει, το πανεπιστήμιο δε θα μπορούσε παρά να είναι ένα ακόμα πεδίο εφαρμογής αυτής της διαδικασίας. Στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης βλέπουμε να εντείνεται ο επιχειρηματικός του χαρακτήρας με την αυξανόμενη είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου, η οποία που επιταχύνεται με τους νόμους Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου (ν. 4009) που μπαίνουν σταδιακά σε πλήρη εφαρμογή. Έτσι, βλέπουμε την ποιότητα της ζωής και των σπουδών μας να υποβαθμίζεται δραματικά:

Η πρόσβαση στη σίτιση και τη στέγαση υπό προϋποθέσεις (μείωση των θέσεων στις εστίες με υπερβολικά εισοδηματικά κριτήρια, αποκλεισμοί στη λέσχη), ο περιορισμός των παρεχόμενων συγγραμμάτων, η απουσία υλικοτεχνικών υποδομών και η μη παροχή του αναγκαίου εξοπλισμού, η κατάργηση της δωρεάν μετακίνησης των φοιτητών σε σχολές και εργαστήρια εκτός πανεπιστημιούπολης, έχουν σαν άμεση συνέπεια τη μετακύλιση του κόστους φοίτησης στις πλάτες μας.

Παράλληλα βλέπουμε να επέρχεται η εντατικοποίηση των σπουδών μας, με περιορισμό χρόνου σπουδών (2ν, ν+2) και απειλή διαγραφής μετά τη συμπλήρωση αυτών των ετών, απουσίες, μαθήματα αλυσίδες και περισσότερα υποχρεωτικά μαθήματα.
Καλλιεργείται ταυτόχρονα ένα μοντέλο φοιτητή, αυτό του επιστήμονα-καριερίστα ο οποίος, από τη μία δεν ασχολείται πλέον με τίποτα άλλο πέρα από τα ακαδημαϊκά ζητήματα, κι από την άλλη δέχεται/υφίσταται την απλήρωτη εργασία ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια μέσω των απλήρωτων πρακτικών εξασκήσεων ή μέσω της συμμετοχής σε ερευνητικά προγράμματα (με ελάχιστη ή μηδαμινή αμοιβή) από τα οποία αντλούν υπεραξία οι εταιρίες και οι «μεγαλοκαθηγητάδες».

Βλέπουμε μια λογική κατάργησης-υποβάθμισης των συλλογικών διαδικασιών, η οποία σε συνδυασμό με τη νοοτροπία του ατομικισμού που εμφυσείται ήδη από τα μαθητικά χρόνια (ακόμη περισσότερο με το «νέο Λύκειο») οδηγεί στη διαμόρφωση ενός ευέλικτου, αναλώσιμου εργαζόμενου, ο οποίος βλέπει το μέλλον του μόνο μέσω του ατομικού δρόμου και της σταδιακής υιοθέτησης κανιβαλιστικών λογικών.

Σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουμε τη φοιτητική μας ιδιότητα, αναγνωρίζουμε την επίθεση αυτή του κράτους και του κεφαλαίου στην εκπαίδευση ως άμεσα συνυφασμένη με τη γενικότερη επίθεση στα υπόλοιπα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, καθώς και τη συντήρηση και όξυνση των διαχωρισμών μεταξύ μας ως ένα ακόμη μέσο αναπαραγωγής του υπάρχοντος συστήματος.

Υπό αυτό το πρίσμα αξίζει να ιδωθεί και ο αγώνας του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού που διεκδικεί τις άδειες του, ως μικρές ανάσες ελευθερίας στο καθεστώς εγκλεισμού που του έχει επιβληθεί. Ο αγώνας αυτός γίνεται αντιληπτός σε μας σαν μια προσπάθεια αντίστασης στην βαρβαρότητα που επιβάλλει η αναμόρφωση και του σωφρονιστικού συστήματος, σαν μια προσπάθεια να διαρρηχθεί η εκκωφαντική σιωπή που απλώνεται γύρω από τις φυλακές τύπου Γ. Η περαιτέρω αυταρχικοποίηση του σωφρονιστικού συστήματος περιλαμβάνει περικοπές αδειών, λευκά κελιά, αστυνομική καταστολή, περιορισμό επισκεπτηρίων, και αποσκοπεί στον παραδειγματισμό όσων αγωνίζονται μέσα και έξω από τις φυλακές.

Χρησιμοποιώντας ανάλογα το σώμα τους, απεργία πείνας πραγματοποιούν και οι Σύριοι μετανάστες στο Σύνταγμα που ζητούν πολιτικό άσυλο. Οι επιλογές τους, έρχονται σε ρήξη με τις κυρίαρχες ρητορικές που παρουσιάζουν τους μετανάστες σαν άβουλα όντα που άγονται και φέρονται όπως βολεύει το κράτος και τους επαγγελματίες υπερασπιστές. Δείχνει ότι όσο και αν ο καπιταλισμός προσπαθεί να ελέγξει τις μεταναστευτικές ροές, θα υπάρχουν πάντα κάποιοι που θα αντιτίθενται στη τάση του αυτή και θα αγωνίζονται για την κοινωνική τους χειραφέτηση.

Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση θέτει όλο και πιο εξευτελιστικούς όρους και μεγαλύτερη υποτίμηση της εργασίας βάζοντας τον καθέναν από μας στη θέση του επισφαλούς εργαζόμενου με μισθούς πείνας, του άνεργου ή της απολυμένης δουλεύοντας ακόμα και τις Κυριακές και τις αργίες. Ταυτόχρονα, το υποτιθέμενο κράτος πρόνοιας αποσύρεται, αποκλείοντας τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα από την κάλυψη βασικών αναγκών όπως υγεία, ρεύμα και μεταφορές – με πιο πρόσφατο παράδειγμα την αύξηση των κομίστρων του ΟΑΣΘ – δίνοντας τη θέση του σε ένα κράτος που στρατιωτικοποιείται ολοένα και περισσότερο, προκειμένου να περιφρουρήσει καλύτερα τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης.

Η προσπάθεια εμπέδωσης του δόγματος «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την επιστράτευση απεργών, την καταστολή του αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές, την επέμβαση των ΜΑΤ στην Νομική Αθηνών τις παραμονές της επετείου για τη 17 Νοέμβρη, τη βίαιη καταστολή του κόσμου που βγήκε στους δρόμους για να διαδηλώσει στις 6 Δεκέμβρη.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, καθώς και την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους 17 συλληφθέντες στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, το αίτημά μας για δικαίωση του αγώνα του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού αλλά και των Σύριων απεργών πείνας, προχωρήσαμε στην ανακατάληψη του κτηρίου διοίκησης του ΑΠΘ από σήμερα 9/12. Επιθυμούμε τη δημιουργία ενός πραγματικού κέντρου αγώνα που θα μπλοκάρει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το τελευταίο νομοθετικό της διάταγμα, τις διαγραφές και τις απολύσεις, τη θέσπιση διδάκτρων, τη μετακύλιση του κόστους ζωής σε εμάς, την προσπάθεια κατάργησης των φοιτητικών συλλόγων και κάθε μορφής καταστολής οποιασδήποτε φωνής που αντιστέκεται.

Επιλέγουμε το κτίριο της Πρυτανείας διότι αποτελεί μεταξύ άλλων χώρο δράσης μας, όντας κομμάτι του πανεπιστημίου και μάλιστα κεντρικό, γεγονός που μας επιτρέπει να έρθουμε σε επαφή με περισσότερο κόσμο μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα, καθώς και λόγω της ιδιότητάς του ως κεντρικού σημείου επικύρωσης αποφάσεων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, ιδιότητα στην οποία βασιζόμαστε ώστε να παρακωλύσουμε μέσω της κατάληψης ορισμένες από αυτές τις διαδικασίες.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΡΙΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

 

 

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 10/12 ΣΤΙΣ 17:00 ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Ανοιχτή συνέλευση κατειλημμένης πρυτανείας